nieśmiała...

cóż...chciałabym prosić o radę,bo nie wiem co zrobić dalej. Jestem osobą raczej pewną siebie,uwielbiam występować publicznie i nawiązywać nowe znajomości. Jestem przeciętna-ani brzydka ani piękna. No i jestem osobą wszechstronną. Moim problemem jest jednak nieśmiałość w stosunku do facetów. Do tych na których mi zależy. Podoba mi się już dłuższy czas jeden i bardzo chciałabym nawiązać jakiś kontakt. No ale tu odzywa się mój problem- o ile dopóki go nie widzę myślę: 'no,to jutro się uśmiechnę czy zagadam' to następnego dnia,kiedy tylko go widzę robię się czerwona,spuszczam wzrok. Próbuję z tym walczyć, a mam silną wolę i jestem zacięta,ale po prostu nie umiem sobie z tym poradzić... a naprawdę chciałabym zagadać :/ czy miał któryś z Was podobne doświadczenia? czy może ma? jak sobie z tym radzicie?

Też tak mam. Im bardziej mi się podoba, tym bardziej go unikam. To nielogiczne i ma związek z brakiem pewności siebie i lękiem przed odrzuceniem. Nie udało mi się póki co zwalczyć tego "problemu". Obecnie pracuję nad poczuciem własnej wartości. Aczkolwiek, na Twoim miejscu, ograniczyłabym się do spojrzeń i uśmiechu, ewentualnie "cześć". Jeśli dla niego to będzie miało jakiś sens, to sam odpowie na taki sympatyczny sygnał i przejmie inicjatywę. Nic na siłę.

Tak, tak, już jej podsuwaj sposoby, jakby tu się wycofać, stchórzyć, nie próbować walczyć ze swoimi słabościami. A to są naprawdę banały, przezwyciężyć taką słabość jak nieśmiałość i spróbować mieć wpływ na swoje losy. Bo są gorsze problemy w życiu, choroby, praca itd.