Chyba ta miłość się kończy

Jest mi przykro. Ale nie dogadujemy się ostatnio w ogóle :( Jesteśmy niby młodzi, ja 24, on 23 lata, ale ta różnica jest bardzo wyczuwalna. Ja myślę już o ślubie, o rodzinie, chciałabym odkładać na dom, na samochód... A on nawet nie myśli o prawku. Owszem, samochód tak, ale żebym ja go woziła, bo jemu się nie chce uczyć do egzaminu :( Na początku było wszystko ok, ale chyba najwyższy czas dorosnąć i myśleć o przyszłości, a nie żyć z dnia na dzień. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że chociaż bardzo chciałabym odejść... Nie umiem... :( nie wyobrażam sobie życia bez tego człowieka, choć tak bardzo mnie rani swoim zachowaniem. Nie mam z kim o tym porozmawiać, komu się zwierzyć, pracuję w domu, więc na co dzień nie widuję się z nikim, nawet nie mam żadnej zaufanej osoby blisko... Ehh kocham i nienawidzę jednocześnie tego człowieka. Mam dosyć :( Musiałam to z siebie wyrzucić, wybaczcie :(

ja jeebie jak można planować zycie z takim fajtłapa i nieudacznikiem, ktory w wieku 23 nie ma prawka i nie zrobi, bo "nie chce mu sie uczyc"? :D wez sie opamietaj kobieto. nie wiem kto jest głupszy - on czy ty ze z nim siedzisz. Wychodzi na to, ze obydwoje wiec pozwol, ze CI doradze- nie rób dzieci, bo beda tak samo durne jak wy

no dzięki za wyrażenie zdania :)

mam koleżankę która była w długim związku (od liceum) z takim facetem jak Twój. Ona też jeszcze młoda, ale ambitna. Zawsze posprzątane, najlepsze oceny, robi drugi kierunek, pracuje, chce coś osiągnąć, a jej partner nieogar totalny. Ale kochali się oboje mocno. Niestety ta różnica charakterów była strasznie odczuwalna. Mu się nic nie chciało, zdolny był, szalony, romantyczny, ale przy tym leniwy i nie myślał o przyszłości, o pracy, o domu... Kłócili się przez to. Wszystko było na jej głowie. Ona nie chciała już dłużej odgrywać roli faceta w związku i odeszła. Teraz ma nowego faceta, ale wciąż myśli o tamtym, ale wie, że nigdy do niego nie wróci (mimo, że wie że to była miłość jej życia) bo niestety ich poglądy na życie za bardzo się różniły.