Co robic z aroganckim zbuntowanym przedszkolakiem

ktoremu urodzilo sie rodzenstwo i byc moze z tego powodu jest zbuntowany ? ale drugei dziecko jest bardzo spokojne, pozwala wiele wiele rzeczy zrobic i np teraz mam czas, zeby sie bawic z przedszkolakiem. Jednak syn o jakiegos czasu wraca wiecznie obrazony z przedszkola,juz w drodze dod omu zapowiada ze bawil sie nie bedzie. Zajmuje sie glownie dokuczaniem mi, strzelaniem drzwiami za co dostaje kary. W chwuli obcenej po kolejnym takim numerze i niecheci do robienia czegokolwiek ze mna, siedzi w swoim pokoju i jak mantre od godziny powtarza, ze jestem brzydka. W miedzyczasie powyrzucal wszytsko ze swoich szafek. Igrnoruje go, ale denerwuje mnie ta psykata, wredna istota. Nie widze powodow, zeby mial sie tak zachowywac

to , ze jestem brzydka powatrza cpraz glosniej, bez przerwy. zamierzam wykapać młodsze dziecko, nakarmic je i ignorowac małego gada. Czy moze zastosowac jakas kare ? Czy nie dac sie sprowokowac ?

A moze by tak odwrotnie? Idz do niego, przytul, powiedz ze go kochasz i mlodszy brat/siostra tego nie zmienią.

ale bylam, dowiedzialam sie, ze mam wyjsc z jego pokoju! i syn nie ma powodow do buntu, naprawde mam czas dla niego, mnostwo pomyslow na zabawe i spedzenie wspolnego czasu Mam wrazenie, ze robi mi na zlosc

ktos ma jakies doswiadczenia ??

Tobie sie wydaje że spedzasz z nim dużo czasu. Ja byłam takim dzieckiem jak mi sie siostra urodziła. Rodzice mnie ignorowali jako pyskatego smarka a ja zaczełam jeszcze bardziej dokuczać bo wtedy zwracali na mnie uwagę

widocznie wcześniej był za bardzo rozpieszczany i teraz jest zazdrosny

nieprawda Chodzi do przedszkola, wiec wiekszosc czasu go po prostu nie ma Z rana jest ze mną mąż, ktory tylko i wylacznie ze wzgledu na starsze dziecko chodzi teraz pozniej do pracy. Budzi małego,pomaga mu sie ubrac, umyc.Robia razem sniadanie dla wszytskich, oglada z nim jeden program edukacyjny w TV z rana, ktory omawiaja, bawi sie przed wyjsciem; Poswieca mu dwie godziny z rana, ja takze z nim w tym czasie rozmawiam, zabawiam, starmy sie jak mozemy Fochy zaczynaja sie jak przychodze do przedszkola, juz niezadowolona mina. Wiec zazwyczaj podlizuje sie własnemu dziecku, kusze tym i tamtym, podpowiadam co mozemy robic jak woricmy do domu. Wszytsko jest na nie A od wejsci do domu robi sie zlosliw bez powodu, nie bedzie sie rozbieral, nie bedzie jadln nie chce sie bawic, mam isc sobie itd/

Myślę ze najlepszym rozwiązaniem bedzie iśc do psychologa i wiesz mi ze taka rozmowa bardzo pomaga. Psycholog bedzie mieć okazje poobserowac małego a tobie dac cenne rady. Ja sama nie raz byłam ze swoim synkiem u psychologa. Taka porade mozna uzyskać bezpłatnie na nfz, wystarczy iśc do pediatry po skierowanie. Może przyczyna tkwi zupełnie gdzie indziej a tego na forum nie da się okreslic. Nic sie nie martw i skorzystaj z mojej propozycji.

Moim zdaniem to zazdrość o nowego domownika. A zazdrość to nie oznaka rozpieszczenia dziecka,jak ktoś wyżej powiedział :o Po prostu większość czasu Ty,mąż poświęcanie maluchowi ( nie znaczy to że "starszego" macie gdzieś! - ale takie dziecko ,tak to widzi!) , do tego pewnie goście którzy Was odwiedzają rozczulają się nad słodkim bobaskiem ;) Dlatego też dziecko robi wszystko byście go zauważyli :D Nie krzycz,nie dawaj kar - tylko przytul,wytłumacz,porozmawiaj.I spedzajcie z dzieckiem dużo czasu.

To cos wisi w powietrzu czy co?moja tez ostatnio taka arogancka sie zrobila pyskująca az z zebow iskry idą :/ Nie jestem przeciwnikiem kar, ale pamietaj ,ze to ma byc ostateczna ostatecznosc i w sytuacjach naprawde, w których juz oka nie mozna przymknąć,kiedy dziecko skrajnie przegina zaklocając spokoj i porządek w domu.W malo istotnych sprawach ignoruj jego chimerki, niech sie powkurza , lecz u siebie w pokoiku-nie ma widowni ,przedstawienie z aktorkimi zagraniami szybko sie konczy. To sie sprawdza, nudno tak do sciany pyskowac wtedy :) A maluszek moze byc odbierany jako intruz domowy :p, radze z dystansem do malego humorkow podchodzic, nie emocjowac sie zbytnio, ale kiedy trzeba tez ostrzedz przed karą

ale uwierzcie mi , ze nowe dziecko zabiera troche tego czasu, natomiast stajemy na glowie zeby starszak nie czuł się pokrzydzony. A On to odrzuca, tak dla zasady ? Nie okazuje negatywnych emocji bratu, głównie wojuje ze mną, matką. Dzisiaj, po przedszkolu oprocz tego ze wywalil wszytsko z szalek, pyskował, powtarzal ze jestem brzydka, beczał bez powodu a na moje prosby zeby powiedzial o co chodzi, odpowiadał ze o nic i mam sobie isc..... wracajac, po przedszkolu nie zjadl n ic, nie wypil nic, nie pobawil sie ze mna. Trzy godziny sie wyzywal w swoim pokoju i poszedł spać z fochem

To w takim razie trzeba to chyba przeczekać :)