Postanowiłam już nigdy się nie angażować w znajomości z facetami

I to jest właśnie twój błąd- udajesz. Powinnaś być sobą, a jeżeli ty prawdziwa się komuś nie podobasz, to trudno. Widocznie to nie jest ta właściwą osoba. Chcesz udawać całe życie? Chcesz, żeby facet kochał cię udawaną, a nie prawdziwą? Poza tym częścią składową związku jest intymność i bliskość. Jak stworzyć bliskość skoro się udaje kogoś innego?

No właśnie,ładnie to ujął gość wyżej. na mnie już pora ,do miłego,może za rok,kto to wie.

Udaję dlatego, że tak naprawdę wstydzę się siebie, tego, że jestem taka niedopracowana, że mam mnóstwo braków... Jestem rozczarowana sobą, chciałabym być kimś innym, niż jestem obecnie.

A co ja mam o sobie powiedzieć,mam się iść i utopić? Trudno się mówi,nie wszyscy są piękni i bogaci. Nie ma się czym zbytnio przejmować,życie krótkie jest. więcej optymizmu,paa

Dzięki, trzymaj się. :)

Autorko jak trafisz na odpowiedniego faceta to wystarczy, że będziesz sobą, bez starania się. x Szkoda, że facet musi się całe życie o wszystko starać i nawet nikt go nie ceni za wytrwałość

Trzymam się jak kot pazurami z różnym skutkiem:D,a Ty co ,nie w pracy?

i robisz blad, bo nie wszyscy ida do jednego worka, sa rozni ludzie i nie ma co dawac pochopnych wnioskow, a trzeba poznac lepiej

Możesz mieć taki etap, że dajesz sobie spokój z facetami. Nie ty jedna. Nie tylko Ty się starałaś. Dwa przypadki w ciągu roku, czyli każdy związek miał po kilka msc max... wiesz co, ja przeżyłam rozczarowanie po 5 latach starania się i budowania więzi, która miała wytrzymać całe życie. Skup się na sobie. Realizuj się, a gdy trafi się ktoś wart Twojego zainteresowania może zmienisz swoje nastawienie;)

Przez 14 lat robilam tak jak Ty autorko. Ciagle wydawalo mi sie, ze nie jestem dosc dobra. Nadrabialam udawaniem i dostosowywaniem sie do drugiej osoby. Final mozna sobie wyobrazic. Wypalilam sie. Zapomnialam kim jestem naprawde. Zapomnialam o czym marzylam. To nigdy nie konczy sie dobrze

Przez 14 lat robilam tak jak Ty autorko. Ciagle wydawalo mi sie, ze nie jestem dosc dobra. Nadrabialam udawaniem i dostosowywaniem sie do drugiej osoby. Final mozna sobie wyobrazic. Wypalilam sie. Zapomnialam kim jestem naprawde. Zapomnialam o czym marzylam. To nigdy nie konczy sie dobrze

ja jeszcze lepiej -było ich 4 w ciągu ostatniego polrocza:P nie , ze walczyłam , inna historia ale tez mam się nie angazowac bo 90% jakby nie patrzeć to patologia ?:D Brak zaufania i chlod to przeciwny biegun tego, co robisz teraz , trzeba wypośrodkować. i masz racje żeby zajac się sobą:) bo nikt za Ciebie zycia nie przezyje

Zgadzam sie z ostatnim wpisem. Co do patologi- moze zbyt mocne slowo. Ale bogowie, skad sie niektorzy ludzie biora?? I racja, trzeba sie dobrze przygladac zanim ulokuje sie swoje uczucia. Zanim to nastapi najlepiej miec swoje hobby i tam sie realizowac.