chcemy wychowywać syna mojego partnera

PS. Alimenty byly zalegle,bo ktos podpowiedzial gosciowi to rozwiazanie zaraz po jej wyjezdzie.Prawie rok w plecy do splaty przez komornika na niepracujacego(udowadnial,ze mu sie status b.pogorszyl)eks oraz zaadaptowane jego dziecko(wspolnych nie mieli). Sprawa o alimenty odbyla sie zaocznie,do tego nie trzeba byc obecnym.I nie pomogle odwolania,ze slala na dzieciaka kase,bo..to bylo dobrowolne!! O alimentach zaległych i biezacych dowiedziala sie po powrocie do kraju. A wyjechala,by sie "odkuc"finansowo,drogo ja kosztowala milosc do tego pana i jego dziecka..

Nie ma co pisać samemu do siebie.Autorka wróci tu w poniedziałek,przeciez mówila,że pisze w godzinach pracy ze służbowego kompa.

z prywatnego :) poprosiłam o poradę a nie ocenianie jaka jestem czy mój partner. Nie mam ochoty za każdym razem się wybraniać, bo i tak co niektórzy wiedzą najlepiej. dziękuję za rady, szczególnie przedostatnie wpisy. Przemyślę jeszcze raz sprawę.

Jak dobrze,że troszkę Ci się troszkę rozum ur******a:) Bo samą milościa nie wyzyjesz,powinnaś o tym zawsze pamietać. Jestem od Ciebie duzo starsza,ale okazuje sie,że na tzw.milość nie ma wieku.Nie muszę chyba dodawać,że zamiast rzeczonej miłosci w efekcie końcowym okazała sie jej namiastka/substytut/produkt zastepczy. Szybko wszedł(za moja zgodą,a jakże!)do mojego domu..Bywał,nie był,bo stale praca..Dorzucał się do kosztów utrzymania jakis czas..Potem,gdy sie zorientował,że sobie radzę z opłatami i tzw.życiem coraz mniej dokładał..Ale co tam,przeciez mnie kochał a ja jego wiec na pewno to zmieni! Na skróty powiem:1)kosztował mnie za moją naiwna niby miłość kilkadziesiat tys.zł! 2)Terapia u psychologa niezbędna;3)uczuc partnerskich nie było,za to była wygoda,bo niemal darmowe życie,przysłowiowe gacie uprane/ugotowane/posprzątane,itd;4)leczenie farmakologiczne,bo nerwy puściły i cała ta "miłość"pokazała swoje oblicze(wrzody choćby);5)gdy się ocknęłam to nie chciał się wyprowadzić;6) I takie tam(!). Moja sytuacja była tysiac razy prostsza,bo nie było chorego dziecka. Tak mi brakowało miłości,że byle co wzięłam za prawdziwe uczucie. Kto wie czy u Ciebie nie jest podobnie-głodne uczuc po nieudanym np.małżenstwie lgniemy jak ćmy do światła. Ja szybko wyleczyłam się.Obys Ty nie zabrneła w ślepą uliczkę.Zweryfikuj swoje życie Fiffi. Najlepiej wg mnie byłoby goscia wystawic za drzwi i zobaczyc jak wtedy Cię i Twoje dzieci bedzie kochał..Niech sie sprawdzi najpierw jako ojciec a potem dopiero Twój partner. Nie oszukuj sie-masz wszystko na swojej głowie.On zjezdza z trasy,bierze swoje dziecko i..go znów nie masz.Potem znów w drogę.. A za chwilę sie zwolni i dopiero Ci sie jazda zacznie.Wierzysz,że on będzie troszczył sie nalezycie o tego chłopczyka,jesli dotad zaniedbywał?Że bedzie mieć czas i ochotę dla Twoich dzieci?.. Niech sobie kwitnie Wasza miłość,ale z dala od Twojego domu.A Ty mu pomagaj,on winien sobie radzić sam.Chcesz kosztem swoich dzieci/spokoju/bezpieczeństwa finansowego Twojej 3-osobowej Rodziny mieć w domu kogoś od czasu do czasu? To już lepiej dla Ciebie i dzieci miec go z dystansu. Nie znam Cię,piszę tylko swoje zdanie i swoją historię.Po co masz przechodzic to samo co kiedys ja?moze Cię tym postem ostrzegę? Mężczyzni maja podobny schemat:wslizgnąć się,pokokietować,uzaleznić od siebie i..wyczekiwac bezpiecznie.Ich to nic nie kosztuje,wierz mi.

* w pierszym zdaniu urwało kawałek waznego słowa,miało być UR*********** Powodzenia Fifi.

Hehe,nie chce się wpisac w pełnym brzmieniu proste słowo.Próbuję jeszcze raz : u/r/u/c/h/a/m/i/a ..

dziękuję, dałaś mi dużo do myślenia. Pozdrawiam :)

Dziękuję,że uwaznie czytasz i zaczynasz mysleć a nie tylko życ..no właśnie,może nawet iluzją/wyobrażeniem,bo nie ma go dużo w domu wiec rozumiem,ze to kreci zadzwonic z trasy/napisac czuły SMS..itp. Ale Fifi,życie realne płynie obok tych niemal randkowych spotkań kiedy wyjeżdza i przyjeżdza i ..karuzela sie kreci. I nie obwiniaj zbyt matki dziecka,ona moze byc niezaradna,albo cwana,albo nie daje rady fizycznie i psychicznie. Pomysl co powiedziałabyć,gdyby poprosiła Cię o rade bliska kolezanka z Twoją historią.Co byś jej powiedziała?-"och kochana,niech sie wprowadza,złapałaś szczęscie za ogon"czy moze "dziewczyno,nie daj sie wkopać po jednym (Twój eks)w nastepnego biednego misia"?-naturalnie używam skrótów myslowych ,rozumiesz,prawda? No i przypadkiem nie wpadnij na pomysł dzielic się od razu z Nim swoimi przemysleniami,bo Cię tak owinie i zakręci,że cofniesz sie a Ty masz ewentualnie skutecznie zadziałać. Pomijam juz moja Droga co hipotetycznie jest trudne:odebranie praw dziecka matce i danie ich stale nieobecnemu ojcu a potem bycie bezrobotnym..u Ciebie w domku,nie dość on to jeszcze jego dziecko.. I Twoje pieniażki,i Twój domek,I Twoje w nim dzieci.I stała uwaga,bo dziecko z ADHD czy nawet tylko podobnymi objawami do autyzmu to całodobowa orka plus rehabilitacja. Mam nadzieję,ze nie poświęcisz na ołtarzu zycia przyszłości swoich dzieci i swojej.. Masz wyzej opisaną sytuacje z życia innej kobiety z dzis alimentami,bo pokochała niewłaściwego mężczyznę.Wyciagaj realne wnioski. Bez stałego adresu(mam nadzieję,że go nie zameldowałaś u siebie?),bez pracy jakoby poświęcenie dla dobra dziecka i Ty prawnie..nieprawna raczej wyklucza pełną adopcję,na Twoje szczęście,zobaczysz po czasie. Kosztem swojego zdrowia/spokoju/finansów,chcesz pozbawić siebie i swoje małe dzieci kasy na Waszej trójki przyszłość?no prosze Cię. Miej serce,ale NAJPIERW JESTES TY I TWOJE DZIECI!STOP Fifi.Tyle.

krótko i na temat c****** cie powinien obchodzić ten bachor,nie bierz sobie problemów na łeb,zajmij sie wlasnymi dziecmi :)radzę ja mądra kobietka :)

W jednym zdaniu i "bachor" i "łeb" i to ma byc rada od mądrej kobietki?! Co za słownictwo,ech.