chcialabym rodzenstwo dla synka, ale nie wiem czy dam rade co myslicie?

synek ma 4m, chcialabym dla niego rodzenstwo z mala roznica ok 2l ale nie wiem czy podolam psychicznie...bo nadal karmie, a tu powoli trzeba by bylo sie starac o drugie..a chcialam wrocic do pracy, pojsc na impre..a tak ani wypic,ani zapalic...dodam,ze nie jestem matka polka..ale kocham synka nad zycie..nawet nie myslalam,ze tak bedzie w ciazy nie mialam instynktu dopiero z dnia na dzien rosnie...chce drugie dziecko tylko i wylacznie, aby maly nie byl sam na swiecie..jak nas nie bedzie..a nie chce duzej roznicy wieku bo wiem,ze jak jest powyzej 3l to sie nie dogadaja...widze to na przykladach wsrod bliskich

mm dokłądnie taki sam dylemat

ja dałam:P

to jest poswiecenie...na maxa.. jednej strony chce dla synka..a z drugiej zal mi zycia..mojego kariery itp siebie

dsz rade tylko jeszcze o tym nie wiesz , moja kolezanka tez sie zastanawiała i zaszła w ciaze kolejna gdy pierwsze dziecko mialo rok i 2 mies. nim urodzila to pierwsze dziecko mialo juz 2 lata wiec bylo w miare samodzielne, dzis dziewczynki maja 5 i 3 latka wychowane razem swietnie sie dogaduja a u mojej szwagierki roznica miedzy dzieci 4 lata i katastrofa niestety ja z przyczyn niezalneznych od siebie bede miala roznice miedzy dziecmi 3 letnia

Ja bym chyba oszalała. Mój syn ma 3,5 roku i czasem zajmuję się dodatkowo dzieckiem półrocznym i widzę, że dwójka to zdecydowanie nie dla mnie. Też bym chciała rodzeństwo dla syna, ale zamierzam trochę pożyć póki jeszcze nie jestem stara i nie chcę sobie flaków wypruwać. Może za 2-3 lata pomyślę o drugim, wcześniej nie ma opcji. Jestem wygodna i tyle :)

ale uwierz ze jak odchowasz to pierwsze i zaczniesz zyc znow pełnia życia to nie bedzie ci sie chciało tak szybko wracac do pampersów, obolałaych piersi, karmienia wstawania itp... potem lata mijaja , i dziecko jest jedynakiem mam to przerobione wsrod znajomych i rodziny moje dziecko ma juz ponad rok i juz jest mi wygodniej , bo chodzi, samo wezmie butelke i pije, samo sie bawi, mam wiecej czasu, nie ejst tak absorbujace i jak znow pomysle ze mialabym przezywac to co 9 mies wczesniej uuuuuu odechciewa mi sie

''dasz rade''''nie dasz rady'' kazda powie ci tu inaczej, ja znam takie i takie przypadki, zalezy od sytuacji materialnej, od wsparcia otoczenia, rodziny, twojego nastawienia i miliarda innych czynników które są dla każdego indywidualne.Co jesli 90% odpowiedzi bedzie negatywna?zrezygnujesz? a jesli pozytywna?zdecydujesz się? to decyzja której powinno sie byc pewnym a nie pytac na forach, kazdy zna inne przypadki , kazdy ma inny poglad na ten temat. Wychowaj najpierw jedno dziecko, zobacz jak sobie z nim radzisz, skup sie na nim a dopiero potem lub w trakcie zacznij myslec o nastepnym.I mysl sama.To twoje zycie, ty znasz swoja sytuacje, ty znasz siebie.Nie my.

Może i nie będzie mi się chciało wracać do pampersów, wtedy zostanie jedynakiem, przyjmuję też taką opcję. Ale może być tak, że mi się zachce maluszka. Zawsze kochałam dzieci, ale od narodzin mojego syna jak był coraz starszy to mdliło mnie na myśl o zajmowaniu się noworodkiem czy byciu w ciąży. A teraz gdy syn ma 3,5 roku już jest coraz lepiej, brzuszki ciążowe mi się coraz bardziej podobają, maluszki również. Więc pewnie przyjdzie taki moment, że stwierdzę, że chcę maleństwo znów ;)

Autorko Twoje pierwsze dziecko ma zaledwie kilka miesięcy. Jeszcze dobrze z połogu nie wyszłas a juz myslisz o drugim. Daj sobie troche czasu na odpoczynek po ciązy i zregenerowanie organizmu po huśtawce hormonalnej. Jak dojdziesz zupelnie do siebie a pierwsze dziecko bedzie juz coraz bardziej samodzielne to podejmij decyzje. Zreszta czy az taka mega wazna jest ta różnica wieku pomiędzy dziećmi? Przecież jak bedzie 2,5 lub nawet i 3 lata róznicy to nic sie nie stanie. Rodzeństwo to rodzeństwo nieważne jaka róznica wiekowa miedzy nimi będzie!

W szoku poporodowym tez pisalam ze chce. Odchowaj jedno i wtedy sie zastanawiaj.