Moje odchudzanie trwa maxymalnie 2 dni :(

W sierpniu urodziłam Synka. W grudniu obiecałam sobie, że na wiosne będę szczupła, chciałam zgubić jakieś 10 kg. Każdego dnia obiecuje sobie, że od jutra przechodze na diete. I co? Dieta trwa 2 dni. Nie głodze się tylko próbowałam jeść same gotowane potrawy, omijać tłuszcz, słodycze, kolorowe napoje. Po dwóch dniach zaczynam być nerwowa, czepiam się o byle co i tak koło się zatacza bo podjem kolacje taka zwyczajną, kanapki z wędliną, serem i każdy mój posiłek później wraca do normy sprzed diety. Nie mam w sobie za grosz uporu, konsekwencji. Przyjdzie wiosna a ja bede płakać, że mogłam myśleć o tym wcześniej. W ciąży przytyłam prawie 20 kg, zrzuciłam już jakies 8-9 kg. Przy wzroście 167 waże 70 kg :( Po urodzeniu dziecka dopadła mnie tarczyca co powoduje mniejsze spalanie kalorii. Przy nadczynności tarczycy ciągle się pocę, przy prasowaniu pieluszek potrafie być upocona jakbym 200 metrów przebiegła, kąpiąc maluszka jestem w samej bieliźnie a i tak się leje ze mnie. Nie mam na nic sił. Przebierałam dziś rano synka, to ze sie przy tym ugrzałam to norma ale dyszałam jakbym przysiady robiła. Synek przesypia całe noce a ja kładąc się spać o 22 zasypiam koło 2-3 w nocy, wszystko przez tarczyce, rano chodzę jak śnięta ryba, nie mam na nic siły :( Nie katowałam się srastycznymi dietami ale po prostu ograniczyłam słodycze, pije wode zamiast soków, jem warzywa, owoce a moja waga nie spada. chciałam się tylko wyżalić.

idz do lekarz, ustaw tarczycę a potem dopiero bierz się za odchudzanie, bo to co robisz nie ma sensu. Powodzenia :)

Byłam u lekarza, biore hormony, które prawdopodobnie bede brała do końca życia. a hormony jak to hormony, albo po nich tyjesz albo w cale nie pomagają Ci spalić zbędnych kalorii. Lekarka powiedziała, że zanim tarczyca się unromuje może minąć pół roku, rok albo nawet 3 lata. tabletki łykam od 4 miesięcy, wyniki tarczycy spadły minimalnie, co jakiś czas przepisuje mi inne hormony ale ich skład jest właściwie bardzo podobny. Wchodzi na to, że dopiero na 18stke syna bede fit.

nie poddawaj sie. wiem, ze z hormonami nie ma zartow, ale nie staraj sie nimi usprawiedliwiac, tylko rob swoje. dbaj o nawyki zywieniowe kazdego dnia, wiadomo, czasem sie na cos skusisz, ale uwierz mi, ze jesli bedziesz je pielegnowac codziennie, to w koncu sama zauwazysz, ze slodzone gazowane napoje sa za slodkie, farbowane, biale pieczywo przypomina wate a tluste miecho jest oblesne. wytrwalosci:) zapisz sie chociaz raz w tyg na zajecia fitness, ktore sprawia ci przyjemnosc. pocisz sie? wykorzystaj to i idz pobiegac, wypoc sie jak swinia a uleci ci mnostwo toksyn - tak sie chudnie. tylko wez wode ze soba, zebys sie nie odwodnila. dodatkowo uprzedzam cie, ze jesli narzucisz sobie ze jesz tylko gotowane warzywa, to z gory porazka. jedz po prostu zdrowo, nie glodz sie. ja jem do prawie syta (nie pod kurek, ale nei jestem glodna) ale tylko zdrowe, wartosciowe rzeczy. bo jedzenie zdrowo to jedyny sposob zeby jesc sporo i nie glodowac;) jest tyle smacznych przepisow... a jak masz ochote na slodycze, zjedz sobie kawalek czekolady z orzechami albo gorzka, nic sie nie stanie, a przynajmniej nie bedzie to baton albo ciastko z cukierni. no nic, rozpisalam sie. trzymam kciuki, powodzenia i nie rezygnuj!

kafeteryjne mamy akrobatki nie pomoga, bo ich odchudzanie trwa zaledwie godzine;) o ile w ogole. droga autorko, ten topic nie wzbudzi w tym dziale zainteresowania, bo tu mamy maja inne "problemy" na glowie:/ przykro mi:(