sytuacja z chlopakiem czy mialam prawo sie wkurzyc?

mialam pojechac wczesniejszym pociagiem bo moj chlopak chcial zebym mu pomogla w nauce informatyki (on ma w szkole, ja skonczylam infe) ale nie zdążyłam na ten pociąg... gdy mu mówiłam już wiedziałam że będzie niefajnie:( no i powiedziałam, on najpierw się rozłączył, a potem powiedział że ze mną zrywa i w końcu będzie mógł się umawiać z fajnymi laskami... ja uważam że to za mocne słowa i jakoś nie potrafię póki co odebrać telefonu jestem wkurzona, chociaż raczej wiem że to nie na poważnie... miałam prawo się wkurzyć?

Tak,maialas. A teraz niech on blaga o przebaczennie.

dzieki za poparcie, jakos lepiej sie czuje... teraz odebralam, on powiedzial tylko ze gadac mial ochote wczesniej a nie teraz, ze ma dosyc tego ze ja mam w d... jego nauke i ze mnie prosil o pomoc w matmie a ja jak zwykle przegielam... znowu do mnie mowil ze jestem nieudacznikiem i ze powinnam cos robic w ciagu dnia zamiast sie uzalac nad soba (jestem chora) chociaz on jest dopiero w 3 liceum a ja po studiach i pracująca... kurcze czemu nie można po prostu liczyć na wsparcie?? za każdym razem gdy coś zrobię nie tak mam stres że zaraz sie na mnie wkurzy i bedzie gadac o zerwaniu!! jak ja mam tego dosc!!

olej go, przecież to d**ek. Daj sobie z nim siana, nie daj się obrazać

kolejny miły tekst, że jestem zboczona, jak ja mam tego dosyć:(

Stara krowo spotykasz się z dzieckiem i się dziwisz?

a po prostu chciałam odwrócić uwagę, chciałam żeby przestał na mnie krzyczeń w końcu!!! spytałam się czy miał jakieś bardziej romantyczne przemyślenia, a najlepiej erotyczne i się zaśmiałam a w odpowiedzi takie coś... czasami naprawdę mam dosyć tego wszystkiego:(((

jest 4 lata młodszy pełnoletni... i go kocham ale nie rozumiem czemu mnie spotyka takie traktowanie, ja staram się żeby było jak najlepiej i nieważne co zrobię w pewnej chwili pojawia się powód który jest dobry żeby się na mnie wściec nawet o coś za co w ogóle nie odpowiadan!!!

miało być: za co w ogóle nie odpowiadam

Szkoda kasy na komputer skoro zerwał hahahaha

na przykład wczoraj rano: był głodny, ja zadzwoniłam, odebrał i powiedział że mam teraz nie dzwonić bo on jest głodny a ja nic nie zrobiłam żeby nie był głodny, chociaż byłam kilka kilometrów dalej... fakt mogłam coś zorganizować przez internet ale czy naprawdę to jest rzecz na którą mogę wpaść?

widziałeś/widziałaś mój temat o komputerze? to kolejny raz gdy poczułam się poniżona i co chwilę mam takie coś chociaż dzieciństwo też nie do końca łatwe miałam i całe życie tak :(

ja później powiedziałam że jestem głodna i że też mogłabym się zacząć wkurzac ze nic z tym nie zrobil, a on na to ze ja jestem dorosla kobieta i powinnam sama o siebie zadbac a on mnie nie bedzie nianczyc, ja to rozumiem ale czemu wymaga tego czego sam od siebie nie daje??!

nie miałas prawa się wkurzyc, ma racje że go zlewasz,

i co chwile na mnie mówi że jestem malą nieodpowiedzialna dziewczynką, że pięciolatka lepiej się zachowuje niż ja itd... po prostu mi smutno mam ochotę sie wygadac:(

a ja przecież go tak strasznie strasznie strasznie kocham, boże kochany..spraw aby on tez mnie kochał a nie ***** na każdym kroku

Zerwij z nim, a on się niech umawia z tymi niby lepszymi, za dobra jesteś dla tego wymyślonego chłystka.

nie nazywaj go chłystkiem, bo ja go kocham tak baaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaardzo i nie pozwolę go obrażać!!!

On sam się obraża swoim zachowaniem :) Zapewne istnieją i takie kobietki jak z twojej opowieści, no cóż, kto kocha ten niech cierpi.

Takiego prowo tu jeszcze nie było.

powracam w niebieskim:) kurcze no naprawde tak jest i takie cos slysze co jakis czas, czasem jest dobrze kilka dni ale ja sie czuje jak na polu minowym, nawet uwazanie na to co robie i mowie caly czas nic nie pomaga, a ja chcialabym w koncu odpoczac i nie obawiac sie ze ktos sie wscieknie na mnie... mam fajnych rodzicow ale relacje z nimi tez nie zawsze byly latwe, dziecinstwo tak samo.. mam objawy nerwicy od poltora roku czyli czas w ktorym on mnie tak traktuje a w ogóle znamy sie 2 lata

jakos dziwnie mi jest z tym ze nawet w to nie wierzycie, czy to naprawde jest taki ewenement w spoleczeństwie? wasze relacje tak nie wyglądają? a co byście zrobili gdyby tak sie dzialo u was?

teraz już inaczej do mnie mówił, że przeprasza za to wszystko, rozumiem ale jakoś i tak czuję się pokrzywdzona, czuję że to przepraszam to za mało i te półtora roku obelg nadal we mnie jest... najgorzej wspominam sytuację gdy nie było pewne czy przejdę na 3 rok bo byłam długo chora a on mi powiedział że ze mną zrywa bo będę miała rok do tyłu, i nawet obawiam się powiedizeć o moich uczuciach że znowu będzie wściekłość... rodzicom też nic nie mówię nie chcę robić rozłamu w rodzinie

Masz to, na co godzisz się.