sztuka prostoty

witajcie wszyscy chętni do zabrania głosu :) przestańmy narzekać i cieszmy się życiem jakie mamy, bo wierzcie lub nie są tacy co mają gorzej. jestem właśnie świeżo po lekturze książki z tematu topika i normalnie mnie wzięło :) że to wszystko prawda, że nie dobra materialne. i tak sobie siedzę i sobie myślę co dla mnie jest faktycznie ważne, co jeszcze wywalić na śmietnik :) kto się przyłączy ? :p

ja tak mam od dawna, choć nie czytałam Sztuki prostoty :D

Temat jest ciekawy. Już od starożytności wałkuje się, że szczęście można osiągnąć prędzej przez prostotę niż przez dążenie do coraz większego wyrafinowania w różnych obszarach życia.

staram sie dążyć do tego, by moje życie, moje codzienne działania były w zgodzie ze mną, ale nie zawsze się daje. kurcze, prawie w ogóle. a najbardziej blokuje mnie moja praca i związane z tym ograniczenia

a ja na pewno uchodzę za dziwaczkę wśród znajomych, bo mnie w ogóle nie zalezy na blichtrze na pokaz. mieszkam skromnie bez wariactw, wolę mieć pewne bezpieczeństwo finansowe zamiast ładować w wystrój mieszkania. Nie wydaję na ciuchy bez potrzeby-chyba że coś niezbednie jest potrzebne. Za to mamy z mężem jacht i latem pływając na nim jestesmy najszczęśliwsi na świecie :)

wow jaki odzew :) super. no ja zaczęłam od siebie. po pierwsze troszkę odgraciłam mieszkanie choć to dopiero czubek góry lodowej bo z wieloma przedmiotami ciężko mi się rozstać - jestem z tych co to zawsze się kiedyś może przydać choć staram się troszkę nad tym panować. ale np. zmiany które udało mi się wprowadzić tak niemal z dnia na dzień to: - mam już swoje lata więc wiem co lubię jeśli chodzi o pielęgnację, kosmetyki i te sprawy więc nie kupuję nowinek z reklam - póki co trzymam się tego choć czasem w sklepie se powącham :P - uwielbiam książki i wiele ich kupowałam z tym że nie zawsze czasu starcza na przeczytanie i tutaj przerzuciłam się na audiobooki. oczy mniej bolą, mogę słuchać prawie wszędzie i odpowiada mi ten rodzaj zapoznania z książką :) często ściągam z internetu więc za darmo a jak przesłucham to wyrzucam i nie mam kolejnego stosu na półce :)

dawajcie kolejne rady , w sumie mógłby być to temat o oszczędzaniu, chętnie poczytam :)

osobiście już dawno doszłam do tego że tańszy płyn do mycia naczyń jest tak samo dobry jak ten z wyższej półki. jeśli chodzi o kosmetyki bieżące typu szampon, żel pod prysznic, odżywka i temu podobne zwykle kupuję te same często rodzimych firm, ziołowe, bo wszytko teraz tak naładowane chemią że masakra jakaś. z proszkami do prania mam tak samo, wcale nie poluje na promocje, nie biorę najdroższego, idę do sklepu i biorę taki na miarę mojej kieszeni ;)

Mam największy problem z wmowieniem sobi ze nie jestem gorsza bo nie podążamy za moda

W ramach odgracania mieszkania pozbyłam sie dużej części ubrań i efekt taki, ze nie mam co nosić :) w kółko nosze jedno i to samo, ale powiedziałam sobie, ze powoli, mam czas i nie zamierzam kupować niczego na hurra, tylko dlatego, że tanio, ze promocja, albo że coś tam, tylko poczekam, aż znajdę coś, co mi się podoba i pasuje w 100%. Naczytałam się o slow life i tego typu :) i tak jakoś od jesieni wprowadzam to w życie, ale z mozołem. Pisze tylko o ciuchach, bo nic innego do odgracania nie mam, mieszkam w tym mieszkaniu dopiero 5 lat i jeszcze nie nagromadziłam nie wiadomo czego, chociaż.. jak tak się zastanowić, to zbyt wiele rzeczy wynoszę do piwnicy, bo się przyda, albo upycham w szafie na samej górze, ale co poradzę, jak jestem sentymentalna i to same pamiątki! ze śmiechu można paść na widok tego, co ja tam chowam, zaręczam wam.

gość przede mną - a dla mnie to nie problem. mam cel, lubię jeździć po świecie. zwiedzać ciekawe miejsca. nie mam obsesji posiadania - domu, mieszkania, jacuzi, super extra paneli za niewiadomo jaką kasę i marmurów cudów jakichś, no i dzięki temu byłem we włoszech i w hiszpanii a także kupiłem wymarzony motor :) generalnie zwróćcie uwagę że nie jesteście pod obserwacja 24h/ dobę a nawet jeśli to co wam to daje??? ja nie muszę nosić markowych ciuchów, nikt się mnie jakoś nie pyta - ej ta kurtka to po bracie? po prostu ubieram się schludnie i czysto. wiem czego chcę :)

maritelka bravo , bravo :) też odgraciłam szafę, ale z uwagi na wykonywany zawód też ubieram się ciągle i ciągle w to samo więc jakoś mi to nie przeszkadza. do tego mam kilka rzeczy - po domu, wiadomo trochę bielizny i kilka rzeczy na wyjście z tym że naprawdę sztuk 2-3. wiadome jest dla mnie że jeśli zdarzy się w rodzinie ślub, chrzciny czy coś takiego to i tak zawsze kupuję coś nowego bo zwykle to co mam się nie nadaje :)

Oszczędzanie to tak przy okazji, ale sztuka prostoty to o wiele trudniejsza sprawa. Np. odchudzanie. Fajnie mieć ładną sylwetkę, ładnie wyglądać latem, ale nie jest nam to potrzebne, o ile otyłość nie zagraża zdrowiu. Wałeczki na brzuchu nie stanowią problemu. O ileż szczęśliwsze byłoby życie, gdybym nauczyła się żyć z tymi wałeczkami, zamiast zadręczać się odchudzaniem, które obiektywnie nie jest mi potrzebne, to tylko głupia próżnosć. :)

no tak sztuka prostoty to pojęcie dość ogólne i można podpiąć pod każdą kategorię życia. ale jakby się tak wstecz cofnąć to przecież nie mieliśmy tylu gadżetów i innych przedmiotów i jakoś nie czuliśmy z tego powodu żadnego dyskomfortu czy wręcz nie byliśmy nieszczęśliwi. pamiętam czasy gdy wyjeżdżałam do sanatorium i dostali moi rodzice kartkę ile i jakich rzeczy mi potrzeba i że większość trzeba było dokupić bo ich zwyczajnie nie posiadałam :p no i fakt najprościej chyba zacząć od otaczających nas przedmiotów a potem małymi kroczkami iść do przodu. też nieraz mnie nachodziło i szlag mnie trafiał bo kupiliśmy coś z moim mężem o kant d**y rozbić co się w dodatku zepsuło zaraz a i tak olewam czy mi ktoś zazdrościłby czy nie bo mi czyjaś opinia generalnie zwisa i powiewa, dlatego teraz się bardziej zastanawiam jeśli chodzi o wydatki i raz zrobiłam eksperyment [gdyż to ja głównie zarządzam domowym budżetem] , mocno wzięłam się za pysk, wszystko z kartkę, wszystko obmyślane, bez cudowania, proste jedzenie, proste zakupy i niezła mi sumka została -sama byłam zdziwiona. z tym że jeszcze chyba nie dorosłam do takiego trybu życia bo właśnie najczęściej mam przekonanie - w końcu zarabiam na to to dlaczego miałabym sobie nie kupić. a plany urlopu są zbyt odległe w zestawieniu z perfumami lub nowym ciuchem.

no dobra, wałeczki w niczym zasadniczo nie przeszkadzają, ale jeżeli przymierzam moje spodenki na lato kupione rok temu i są podejrzanie ciasne w udach? Mnie ten stan nie odpowiada i zaczęłam ćwiczenia i mż :)

z jedzeniem chyba to samo. jesc prosto bez udziwnien, wiecej swiezyzny niz przetworzonych i samo spadnie. a i woda :)

zamiast wyrzucać - proponuję rozdać osobom, które tego naprawdę potrzebują ;-)

Znana to prawda, że im mniej się ma potrzeb, tym bardziej jest się szczęśliwym, ale z drugiej strony czasem taka prostota pozbawia charakteru. Grunt to umiar. Jak kocham kawę to są chwile, kiedy ona mi do szczęścia wystarczy, ale musi być dobra, a nie byle co. Tak to działa.