Czemu ciągle myślimy tylko o PRZESZŁOŚCI lub PRZYSZŁOŚCI? a co z teraźniejszości

Od jakiegoś czasu próbuję zmienić moje zycie, czytam poradniki, chodzę też do psychologa i to co sobie uświadomiłam w ostatnich latach to to ze ciąglę mysle o rpzyszłosci lub przeszłosci. Nigdy nie jestem świadomie obecna w danej chwili, mogę siedziec w parku na ławce a w głowie ciągłe analizowanie.Myję rano zęby a w głowie myslenie o jutrze o nowej pracy. Nie umiem się skupic na tu i teraz. Jak jest u was?

Tu i teraz - to nasze motto. Przeszłości nie istnieje - była, mineła, nie da się jej zmienić - to po co sie nad nią roztkliwiać? Przyszłości jeszcze nie ma, czyli że tez nie istnieje. Jest tu i teraz. I już. No, może jeszcze marzenia na przyszłość :))

nie lubie marzyć! Zawsze jestem w nich męski i szlachetny i zaraz przypominał sobie żem męskie padło. W zasadzie conchita wurst jest bardziej męska odemnie

Ok ja też dobrze zdaję sobie sprawę że tylko liczy się tu i teraz. Ale jak to zrobic aby potrafić żyć w teraźneijszości i aby nie wracac myślami do przeszłosci i wybiegać w przyszłość? Nie umiem nad tym zapanować i przez to jestem nieszczęsliwa, ciągle zamyslona, spięta, nie potrafię doceniać tego co mam.