Szczerze powiedzcie czy ciezko jest miec dwojke dzieci z mala roznica wieku

czy ciezkie sa poczatki, tylko nie koloryzujcie prosze

nie wiem ale jak masz czworaczki i wszystkie jednoczesnie chca zrec a ty masz tylko 2 rece to jest problem, nie?

ja bede miala roznice 2 lata i 4 miesiace i jestem dosc wystraszona ;).

Pierwszy rok nie jest lekki, nie ma co się oszukiwać. Wiadomo - nowordkiem trzeba się zająć i roczniakiem też. Ale jak to młodsze już zacznie chodzić, bawić się itd to jest łatwiej. Moje teraz mają 3 i 2 lata skończone i nie mają problemu np. z towarzystwem do zabawy. Chociaż czasem szlag mnie trafia jak zaczną piszczeć jedno przez drugie to myślę, że dobrze się stało, że są dwoje. Chociaż świadomie bym się nie zdecydowała nigdy;)

Mam dzieci z różnicą 2 lata. Ciężkie to były pierwsze 3 miesiące a potem już wszystko się w rodzinie poukładało ;) Ale ja z tych nienarzekających i małe przeszkody nie są dla mnie problemem. Teraz gdy jedna zaraz zaczyna szkołę a druga zerówkę to jest luz a do pełni szczęści mi brakuje by dzieci mogły się poruszać samodzielnie po okolicy.

Nie ma co ukrywać, początki są ciężkie i to bardzo. Za to z czasem coraz lepiej:) (u mnie rok różnicy)

ja mam 3, między nimi po 18 miesięcy różnicy. cóż lekko nie było, ale moje dzieci akurat należą do spokojnych - w innym wypadku bym dłużej czekała. ale obecnie mają 4, 5.5 i 7lat i tworzą bardzo zgraną paczkę :) u mnie nie było ani kolek, ani trudnych ząbkowań. najtrudniejsze dla mnie było to, jak byłam na początku ciąży i nie mogłam brać dziecka na ręce, żeby np. przytulić, nie mogłam aktywnie uczestniczyć w wielu zabawach , bo niestety wszystkie ciąże miałam zagrożone i pierwsze 4 miesiące - praktycznie powinnam leżeć :( w ostatniej trafiłam do szpitala - i ta rozłąka z dziećmi sprawiła, że na 4 dziecko się nie zdecydowaliśmy, choć było w planach.

gość 8.54 podziwiam Cię. My też już myślimy o trzecim, ale na razie boję się zdecydować i czekam, żeby dzieciaki podrosły. Jak syn będzie miał 4 a córka 5 lat wtedy będziemy się starać. Ale wiem, że to już duża różnica wieku.

w tym wieku, to już starsze podrośnięte i mi się wydaje, że to gorzej niż mniejsza różnica. widzę ile teraz dzieci potrzebują uwagi - pomoc w lekcjach, rozmowy, indywidualna zabawa z każdym. jak miały te 1,5 roku, to w sumie wystarczyło poukładać z nimi chwilę klocki czy popuszczać samochody. a teraz jedno potrafi walnąć wywód godzinny i każdego trzeba wysłuchać uważnie, bo potem człowieka egzaminują :D

kurcze dziewczyny, u mnie różnica będzie prawie 8 i się boję jak ja to pogodzę i jak będzie, podziwiam was:)

Ja mam dwa lata różnicy. W ciązy było dosc ciężko bo byłam sama z dzieckiem a maz w rozjazdach. Jak się urodzilo to spoko, oboje są spokojni, malenstwo nie płacze, nie mialo kółek, jest bardzo radosne, najada się w 5 minut z piersi, spi całą noc. Starszy bardzo kichamkocha siostrę, w ogole nie jest zazdrosny, potrafi się sam bawić i jest cicho jak kładę młodsza. Jedynie co mi przeszkadza to mniejsza mobilność niż z jednym i to że młodsza zasypia dopiero ok 21-22 więc nie mamy czasu bez dzieci praktycznie ale za to spi do 9 bez karmienia więc jak starszy wstanie kolo 7 to zanim ona się obudzi mam wszystko porobione- posprzątane, po sniadaniu, ja się wykapie i poubieram nas ;) pranie się pierze i zupa nastawiona ;) jak potrzebuje coś więcej posprzatac to na następnej drzemce albo jak leży porod karuzela

przecież czasem ciężko z jednym :-), u mnie 18 miesięcy różnicy i tragedii nie ma, tylko w sumie ze 3 lata trochę wyjęte z życiorysu, ale z dobrym planem dnia i konsekwencją da się radę bez problemu

ja też mam 18 mc różnicy i wcale nie było tak źle:) myślałam że będzie gorzej, ale muszę dodać że najmłodszy był spokojnym dzieckiem, nie lubił noszenia, nie miał kolek:) to już bardzo dużo:) a jeszcze mam szkolniaka z którym też trzeba było lekcje odrobić:) czasem jest lepiej, czasem gorzej, a czasem mam ochotę wyjść i niech się dzieje co chce:) do pomocy nikogo nie miałam, ale polecam zaopatrzyć się w podwójny wózek, dla mnie to była ogromna pomoc:)

Zgadzam się. Ja też miałam wózek dla rodzeństwa.

ja mam 25 miesięcy róznicy i było cięzko i to bardzo. Młodsza płaczące po kilka godzin po południu przez pierwsze 5 miesięcy, ja ledwo zywa po porodzie (miesiąc po porodzie przeszłam operację ratująca życie, przez co kolejne 2 miesiące dochodziłam do siebie), dziecko młodsze wiszace na cycu a tu dwulatek, który tez potrzebował mamy, a zajmowali się nim wszyscy po trochu więc rozwalony totalnie, bo brak konsekwencji. Tera mała ma 14 miesięcy i wyszlismny na prostą, ale pierwszy rok masakra - żyć się odechciewało.

Moja starsza była rozwrzeszczana też gdzieś do pół roku. Miałam tyle szczęście, że młodsze trafiło się spokojne. Wystarczyło Go nakarmić, napoić i przewinąć i dziecka nie było. Leżał w wózku albo w łóżeczku i gadał do lampy. Dzieci to loteria.

Witam Was moje drogie! Jeżeli miałybyście ochotę poczytać o wszystkim co nas, kobiet dotyczy - problemach kobiecych, ciąży porodzie i naszych dzieciach zapraszam na http://dumnamama.pl Jest to portal, który współtworzony jest z Wami - kobietami abyście mogły czytać to, co Was interesuje! Serdecznie zapraszam i życzę dużo, dużo zdrówka! :)

U mnie jest 21 miesięcy różnicy i pierwsze 4 miesiące tragedia, młodsze tak się darło non top że mi nawet sąsiadka w ścianę waliła, a co ja miałam zrobić jak na rękach źle, w łóżeczku źle, w nocy co dwie h pobudka, kabaret przeżyłam wtedy. A teraz młodsze ma rok starszy niedługo 3 i jest super. Skłamałabym jakbym powiedziała że było kolorowo. Młodsze na cycu, starsze woła siku. Młodsze na cycu starszy woła jeść. A spacery .... młodsze chce uciekać z wózka a starsze na ulicę. Dużo cierpliwości i zorganizowania. :) Jak teraz na nich patrzę to naprawdę było warto :)

u mnie tez będzie mała różnica :) ale ja się cieszę na maxa :)

u mnie roznica 2 lata i 7miesiecy, mniejszy ma dopiero 2 miesiace narazie jest ciezko, ale tez nie az tak ze nie wiem w co rece wlozyc, poprostu wszystko jest do wycwiczenia... oczywiscie trzeba miec swoje priorytety ja np posprzatac w domu czy sie ze starszym pobawic, bo jak narazie to on jest najwazniejszy bo to maly zazdrosnik i trzeba poswiecac mu uwage zeby sie nie czul odtracony, najgorsze sa sytuacje jakmniejszy przy cycu a drugi "mamo kupke" i dramat...

Moja sąsiadka ma dwoje dzieci, jedno 3 lata drugie ok. 6 mcy. Jak urodziło się mlodsze to starsza córka praktycznie zamieszkała u jej rodziców. Nigdy nie widziałam jej z dwójką na spacerze. Mala przywozi dziadek wieczorem, szkoda mi dziecka. Ja mam 3, różnica między nimi to ok 2 lat. Lekko nie jest, ale to wszystko kwestia organizacji i priorytetów. Bez pomocy mamy, cioci, tesciowej. Maz wraca do domu o 20. Czasami zazdroszcze sasiadce;)