Zaproszenie..

Borykam się z pewnym problemem zdrowotnym, który niestety rzutuje na inne aspekty życia i często jest mi bardzo cieżko. Nie chcę zbytnio o tym opowiadać. Jestem pod stałą opieką lekarza. Już od dłuższego czasu podczas wizyt kontrolnych po za samymi konkretnymi sprawami medycznymi nasze rozmowy wybiegają w głębsze tematy.. Mimo, że on nie jest psychologiem to jednak wysłucha mnie, wspiera i doradza. Jest to dla mnie bardzo pomocne. Wczoraj miałam wizytę. Dostałam receptę i on po raz pierwszy zwrócił się do mnie po imieniu i zaproponował mi wspólny obiad w niedzielę. Uznał, że chyba potrzebuję kogoś bo nie mam przyjaciół ani na rodzine liczyć nie mogę. To bardzo miłe, że przejmuje się moim losem ale nie chcę tego wykorzystywać, on ma swoje sprawy na głowie..

Jeżeli Cię zaprosił, a Ty chciałabyś, to idź! :) Odciągniesz się trochę od problemów. Porozmawiajcie o czymś przyjemnym, nie o chorobie.

Chciałabym ale ja nie chce się narzucać ani nic z tych rzeczy.

Jeśli Cię zaprosił, to najwidoczniej ma ochotę na spotkanie z Tobą. Jeżeli natomiast nie jesteś pewna, czy On tego chce, to powiedz, że nie chcesz się narzucać. Mężczyźni jednakże są tacy, że jak nie chcą, to nie zapraszają.

Wydaje mi się, że to jest szczere.. :) Jednak on ma na pewno wiele innych spraw na głowie itd..

Skoro Cię lubi (a może coś więcej), to na pewno zrobi wszystko aby się z Tobą spotkać. Nie będzie mu przeszkadzało milion innych spraw. Znalazł czas dla Ciebie. Doceń to. Jeśli się dogadujecie i rozmawiacie nie tylko o sprawach medycznych, to się z Nim spotkaj. To nic nie kosztuje, a może być bardzo przyjemnie. Grunt to pozytywne nastawienie. Trzymam kciuki. ;)

Masz racje. Jest mi bardzo miło, że stara się mi pomagać nie tylko na tym etapie, który wymaga jego praca. To jest dla mnie bardzo miłe bo nawet moja rodzina nie przejmuje się moim losem, a wręcz przeciwnie. Pozbyli się mnie. :( Przyjaciół też nie mam. W sumie przywykłam do samotności i braku bliskich, a tutaj ktoś się mną interesuje. Sugerujesz, że może chodzić o coś więcej?

Znam Twój ból. Sama znalazłam się w podobnej sytuacji. Myślę, że może chodzić o coś więcej. Może chce być dla Ciebie kimś ważnym, jako przyjaciel, a może jako partner. Ja tylko mniemam. Nie znam Was. Nie znam Jego zachowań wobec Ciebie, ale skoro jest jak mówisz, to faktycznie coś może być na rzeczy.

Hmm.. Przez ostatnie kilka miesięcy zaczął co raz śmielej wchodzić w moje życie prywatne i mnie poznawać ale cieżko mi powiedzieć.

Jest samotny?

Nie ma żona. To dość młody lekarz.

Skoro jest singlem, to nie widzę przeszkód. Ważne jest co czujesz.

Bardzo go lubię ale żeby mowić o poważniejszych uczuciach czy miłości to jednak zbyt wcześnie.

Zgodzę się, to za wcześnie. Może coś się rozwinie, może nie. Nie masz nic do stracenia.