Obsesyjnie boję się powiedzieć coś głupiego

Boję się rozmawiać z ludźmi, bo później bardzo się przejmuję . Dręczą mnie wręcz myśli, że kogoś uraziłam, albo, że powiedziałam coś straszliwie głupiego. Te myśli też dotyczą mojego wyglądu. Mam łzs i jak tylko spoglądam w lustro to płaczę, bo siebie nie poznaję. Dodam, że trwa to już 4 lata. Nie chcę też by ludzie mnie musieli oglądać, dlatego ich unikam. Co mam robić??? Już sama z sobą nie wytrzymuję

up

To moze byc fobia spoleczna. Ja ja mam i mam bardzo podobne objawy do twoich.

Co to jest jest lzs?

mam identycznie..

łojotokowe zapalenie skóry

to nie mow, badz sobie spieta sztywniara do konca zycia :P a zycie masz tylko jedno. Zauwazylam, ze wlasnie takie osoby sa najbardziej negatywne i krytycznie nastawione wobec innych, oceniaja innych i obgaduja, taki typ ze najwazniejsze co kazdy o mnie mysli i takie tam, mnie to odrzuca. Zyj, interesuj sie czyms, kazdemu nie dogodzisz, dopasowujac sie do kazdego stajesz sie nudna sztywniara :P

Ja czasami nawet lubię jak ludzie powiedzą coś głupiego. A takie rzeczy mówią ludzie o różnym poziomie inteligencji, po prostu jak czują się swobodnie i za szybko myślą, to czasem też coś za szybko powiedzą, ale nigdy tego nie rozpamiętywałam dniami i nocami :) to znaczy, że jak ty powiesz coś takiego, to albo się pośmieję albo się przez chwilę obruszę, ale całości relacji to nie zmieni, wyluzuj :) co do wyglądu, dam sobie szansę mówić i przebywać z ludźmi to nie będą patrzeć na wygląd. Jak ktoś obcy obgada to olać to, ludzie obgadują właściwie każdego, jak ładny to też źle itp.

Ja się do nikogo nie dopasowuję, po prostu nie chcę nikogo urazić.

Ale niby czym byś miała urazić?

no właśnie tym, co mówię. Chodzi np. o znajomych, nie chcę popsuć naszych relacji i nie chcę, żeby pomyśleli, że coś jest ze mną nie tak.

Dopóki nie komentujesz cudzego wyglądu w stylu "ale masz wielkie czoło" lub inteligencji "trzeba być debilem by nie zdać matury z matmy", to przesadnie nikogo nie urazisz. Co do myślenia że coś z tobą jest nie tak to nawet jeśli to co z tego? Znam ludzi którym inni mówili, że są dziwni, ale i tak ci mówiący to lubią tych "dziwnych" ludzi i kontakty z nimi.

takich rzeczy nikomu nie mówię. Podam przykład. Daję prywatne lekcje języka obcego. Kiedyś rozmawiałam z matką dwóch chłopaków, których uczę. Ich mama zażartowała, że zatrudnią mnie na 8 godzin, żeby wszyscy się nauczyli płynnie mówić. A ja odpowiedziałam :8 godzin? o nie.... akurat to sobie pomyślałam, ale to też powiedziałam. Przez tydzień się tym zadręczałam, bo zachowałam się niefajnie, tak jakoś nie na miejscu.

Do autorki- terapia potrzebna i czytanieksiazek o fobii sp.

typowe objawy autyzmu