ŻYCIE RAZEM Z RODZICAMI

Nie mogłabym mieszkać razem z rodzicami. Są kochani ale tylko jak ich odwiedzam. Oni chcieliby żebym wróciła. Ale ja uważam że każdy powinien mieszkać osobno, tak długo jak długo jest to możliwe. -Młody człowiek nie jest w stanie się rozwijać nie będąc na swoim! Zgadzacie się ze mną?

up

Zgadzam sie. Ja nadal mieszkam z rodzicami i bywa czasami ciezko. Czesto uwazaja ze to co oni mpwia jest najwazniejsze i z tego wynikaja klotnie...

To ja autorka. Mieszkałam z rodzicami w jednym budynku do 25roku życia. Z jednej strony oni chcieli żebym się usamodzielniła a z drugiej wykluczali to całkowicie. To było błędne koło. Wszystkie dorosłe życiowe decyzje które wtedy podjęłam były podyktowane ich przekonaniami i wszystkie uważam za nietrafione. Zmarnowały mi część mojego dorosłego życia. Zdecydowanie nie powinno się mieszkać razem, pomimo najlepszych chęci wszystkich stron.

lepiej podjąć kilka nietrafionych decyzji ale własnych, niż najlepszych ale na siłę, bo mama i tata tak uważają.

Która matka mówi swojemu dorosłemu dziecku: Idź za głosem serca? Nie od razu Paryż zbudowano od razu nie będziesz wziętym prawnikiem czy wybitnym chirurgiem? Ja oprócz słów przestrogi,takich słów jak wyżej nigdy nie usłyszałam.

moim rodzicom się zdaje, że jak ktoś siada z tobą przy jednym stole w czasie niedzielnego obiadu, to nie ma złych zamiarów. Ja tak nie uważam. Nie jestem tak ufna jak oni i zupełnie innymi kryteriami się kieruję...