odeszla do innego.

Rostalem się jakiś czas temu z kobietą z którą mamy syna 2lata. Od 2miesiecy starałem się do niej wrócić mieszkamy oddzielnie ja pobudowalem dom, urzadzalem go pod wizie mojej kobiety teraz mieszkam w nim sam, jej rodzice kupili mieszkanie -przychodzilem do jej mieszkania i czasami zostawiłem na noc czułem ze jesteśmy jak prawdziwa rodzina w trójkę. Nic mi nie obiecywał ze że zamieszkały razem chciała żebym jej pokazał że jestem wart. Następnie wyjeżdżają na urlopy z synem, wtedy bardzo tesknilem ja nie mogłem z nią jechać bo ona nie chciała mówiła że musi wszystko przemyśleć wyjezdzalem po nią jak wracała. Mówiła że widzi że się staram. Kolejny weekend powiedziała że nie spędzimy razem bo jedzie do koleżanki na noc na urodziny a następnego dnia ma tenisa wiec się nie spotkamy. Zauważyłem że coś jest nie tak. Zaczelem z nią rozmawiać powiedziała że musi się jeszcze zastanowić z miesiąc czasu bo poznała kogoś ja powiedziałem że niechce być piątym kołem u wozu robiła sobie furtkę ze jaj jej nie wyjdzie to pewnie do mnie wróci w rozmowie powiedziała że wybiera jego. Następnego dnia napisała ze przeprasza ze tak powiedziała. Że postara się podjąć decyzję do moich urodzin czyli miesiąc. Że uszanuje moja wole jak kogoś sobie znajdę w tym czasie tak jak ja jej. Nie mogłem czekać wiecznie mam honor. Zaciskam żeby ale tak bardzo ja kocham i synka a teraz nadzieja umarła. Tak mi szkoda 5lat razem z jedną dłuższą przerwa. Niezmiernie mi jest trudno straciłem dwie najbliższe memu sercu osoby. Dla mnie to potężny cios. Nie mam pomysłu jak mogę ją odzyskać

pozostaje ci tylko czekac, ale uważam że nie da sie skleić rozbitego kryształu by nie zostały rysy. Ja na twoim miejscu skupiłabym sie raczej na budowaniu sobie życia od nowa.

Nie mogę się skupić w pracy ciągle o nich mysle