postawiłam na karierę i jestem sama

jak temacie. Zawsze liczyła sie dla mnie kariera, tak mnie wychowali rodzice, szczególnie matka która sama do niczego nie doszła w zyciu i siedziała w domu. Zawsze mi powtarzała, że liczy sie wykształcenie, prestiż, kariera. I wszystko poświęciłam pracy, zarobkom i karierze zawodowej...nie mam męża, dzieci...jestem zawiedziona życiem...na dodatek jakbym miała to prawdopodobnie wynajęłabym niańkę i dalej zajmowała się pracą...koszmar...ale nie chcę by kobiety były gorsze od facetów, nie zniosłabym upokorzenia jakim jest życie na garnuszku męża!!! nie porzuciłabym pracy za nic w świecie...co za paranoja tak źle i tak niedobrze!!!!

weź pracuj dalej i przy okazji szukaj sobie dziada i już

Właśnie jesteś w bardzo fajnej sytuacji bo jesteś zamożna i wolna Ale masz złą filozofię życia i nie czujesz tego Paranoja - masz rację Dlaczego Ty taka głupia jesteś? Na Twoim miejscu tylko się cieszyć :)

Lepiej być zaradną babką z jajem co pracuje i jest niezależna niż żałosną utrzymanką-kurą domową. Buziaki:*

powinnas się cieszyć bo jestes na swoim i nie masz na głowie jakiegoś dziada, który potrafi tylko wymagać i zdradzać