To wina mojej matki

Nie zdałam matury bo mamy 1-pokojowe mieszkanie :( :( :( :( w dodatku matka całymi dniami wpuszczała i w pokoju telewizor na cały regulator i ojciec robił dokładnie to samo. Poza tym matka wymagała ode mnie bym zdała i maturę i egzamin zawodowy, a jak się potem okazało, że nie zdałam to się na mnie darła, wyzywała mnie a po egzaminie zawodowym to już kompletnie. A ja już sama w 4 klasie technikum powinnam skupić się na maturze a egzamin zawodowy olać!!!! To był błąd popełniony przez matkę.

Nie zrzucaj winy na matkę... Ja też miałam ciężkie warunki, 16 m2 pokój w którym mieszkałam z rodzicami i siostrą. Kuchnia i łazienka wspólna z innymi mieszkańcami. Maturę zdałam bez problemu, uczyłam się w bibliotece i innych obiektach Domu Kultury. A w domu też i ja i siostra mogłyśmy liczyć na wsparcie współlokatorów ,rodzina nie miała szans wynieść się z domu, bo gdzie? Pani Basia nie raz odstępowała nam swoją kuchnię, abyśmy mogły lekcje odrobić, Pan Zygmunt zawsze tolerował nas przy swoich drzwiach [żarówka świeciła], a i prawie codziennie łakociami nas częstował. I wielu innych współwłaścicieli olbrzymiego przedwojennego mieszkania podzielonego na 7 lokatorów wspomagali nas. Nasi rodzice to nie margines, ale mój ojciec po wypadku i amputacji obu kończyn, mama - pracownica w zakładach włókienniczych - niewiele mogli nam dać. Dali nam jednak coś cennego - miłość... Dzisiaj, ja po ASP wykonuję wolny zawód, tkam, szyję - w tym i kostiumy do filmów. Siostra -prawnik, od 3 lat w Brukseli.

a moja matka miała wymagania, bym zdała nie tylko maturę ale i egzamin zawodowy. W ostateczności niczego nie zdałam, poza tym awantury w domu, stres i wiele innych czynników sprawiło to, że nie zdałam.

współwłaścicieli? - źle się wyraziłam - współlokatorzy.

Moi rodzice też chcieli, abym zdała maturę. Zdałam! a potem stypendium socjalne i naukowe i komfort studiowania w stolicy. I też nie było słodko, byłam taką sierotą, czułam się gorsza od rodowitych Warszawiaków. Nie miałam pięknych strojów, ale od czego jest pomysł na...? I stałam się takim małym "kreatorem mody". To nic, że kiecka w ciągu 6 godzin została uszyta, szwy ręczne, na okrętkę, ale miałam kupę naśladowczyń mojej mody.Z rodzinnego domu wyprowadziłam się w wieku 26 lat, nie za daleko, nadal w zasięgu jurysdykcji moich rodziców, na szczęście nie wtrącają się.