Najgorsya niedziela

Wszystko się spieprzyło, nery, kłótnie, płacze, mam dosyć wszystkiego. Dla kogo to była najgorsza niedziela? czy tolko ja tak dziś miałam?

czy powodem byla sobotnie noc?

powodem jest to co było, to co jest,to co może się stać..

tanczylas z nim wczoraj

wczoraj nie

To z kim on tańczył.

Z nią

Odpowiedz. To jest b.ważne. S

szklanka rozbita - nie płacz nad rozlanym mlekiem T◙

Oboje zatanczylismy nie z tym z kim trzeba..nie płacze, już nie płacze..

I co teraz?

Teraz rozmowa, kolejne obietnice, deklaracje, pocałunek.. kolejna namietna noc ..i kółko się zamknie..

Może nie. Może teraz będziecie tańczyć tylko ze sobą, spłaceni w miłosnym uścisku.

Łooo widzę nie wtajemniczona jestem ;) może opowiesz w skrócie historię swoją i "kolegi" ? :)

Zatańczyliśmy dziś razem, tak jak nigdy. Kosmos, nieziemskie doznania, na końcu "zakochałem się w Tobie,nie chcę ale muszę wracać do żony"..:( kółko się zamknęło..

Ja byłam z kimś, On z kimś, siedzieliśmy przy jednym stoliku..najzabawniejsze było to, że udawaliśmy, że się nie znamy, czując jeszcze palące usta po pocałunkach. Zakochaliśmy się w sobie, będąc w stałych związkach...jestem zagubiona..

Możesz czuć się rozdarta, ale mam wrażenie, że to samo życie po prostu. Życie w którym spotyka się tego jedynego, a potem kogoś innego i okazuje się, że jedyny nie jest jedyny, że jest inny, którego zaletą jest to właśnie, że jest inny. Musisz to jakoś poukładać po prostu.

Oboje mamy rodziny, spotkaliśmy się o kilka lat za późno...Najlepszym wyjściem byłoby zamknąć drzwi, odcinając się od Niego raz a dobrze, ale jest to bardzo ciężkie. Bliskość, seks, samo przytulenie doprowadza nas do szaleńczych doznań.. Tak, muszę/ musimy to jakoś poukładać, ale jak..nie chcemy rozbijać swoich rodzin, więc pozostajemy w tym kółeczku..

Zastanów się, co w twoim życiu wypełnia ta znajomość, a czego nie wypełnia, a znajdujesz to w stałym związku. Wtedy może uda Ci się te dwie sfery oddzielić. Nie ma sensu myśleć o kochanku jako o kimś, kogo spotkało się za późno, kto mógłby być partnerem. Nie jest nim i nie mógłby być. Może być tylko to co jest. Trzeba to zaakceptować albo zrezygnować. Nie wszystko albo nic, tylko coś albo nic. A coś to już jest jakiś całkiem spory kawałek wszystkiego.

Dziękuję za słowa, które dają wiele domyślenia.. Co mi daje ta znajomość, uśmiech, radość, czuję się szczęśliwa przy nim, piękna, jedyna..niby płytkie sprawy, ale mają głębokie znaczenie w ukształtowaniu się mojego obecnego "ja" a U Ciebie romans, jest zapewne czymś obcym...?

Dlaczego tak sądzisz?

Doradzasz tak na spokojnie, jakby to było dla Ciebie obce.. Ale teraz, doszłam do wniosku, że doradzasz mi z własnych doświadczeń..

Oczywiście. Całe noce nauki ;)

:/ objadłam się a mialam byc na diecie od poniedziałku :(

I w innym wypadku czułbym się pewnie mniej szczęśliwym człowiekiem. A to poczucie pozwala mi właśnie mówić o tym nieco spokojniej.

No to ucieszyło mnie, że nie tylko ja się w nocy uczę, uczyłam:) Jak to rozwiązałaś?

Widzę, czytam ten spokój..nie żałujesz niczego?

Życie składa się z szufladek, więc tę sprawę włożyłem do jednej z nich. (Jestem facetem - włoskim kompozytorem :) ).

Żałuję wielu rzeczy, które się nie zdarzyły.

Tak, wiem, przepraszam literówkę wprowadził tel. Jeżeli jest to tak proste, jak uważasz, powinnam całą komodę zapchać uczuciem i ją spalić, nie tęskniąc, nie myśląc..On mi nie pozwala zapomnieć o sobie..A ja mu na to pozwalam.