czy to ze mną jest coś nie tak

jestem młodą dziewczyną, mam 18 lat, ale wewnętrznie czuje się na wiele więcej. mam wrażenie że psychicznie jestem dojrzalsza od swoich rówieśników, szczególnie od tych pustych laluni choćby w szkole. nie jestem jakąś dewotką, która chodzi co niedzielę do kościoła, która nie chodzi na balety i która nie ma znajomych. po prostu dochodzę do wniosku, że pragnę od życia więcej niż tylko sobotni balet, przelotny facet czy wybawienie się. zależy mi na zawodzie, na poznaniu faceta serio do końca życia, nie chcę mieć kogoś tylko na teraz, nie szukam na baletach faceta swojego życia, w zasadzie nie wiem gdzie mam go szukać, bo czaty, internetowe portale przepełnione są zbokami. zawsze jak jestem gdzieś u rodziny, widzę to jak się traktuje wujostwo, to chciałabym mieć takiego męża, swoje gniazdko z facetem, swoje miejsce w domu, gospodyni itd. kocham gotować, chciałabym być kobietą spełnioną. mam wrażenie że odstaję, czy to ja jestem jakaś nienormalna?

up

Jesteś jak najbardziej normalna, to raczej otoczenie, w jakim żyjesz, jest nieodpowiednie i powinnaś je zmienić, by poczucie wyobcowania, jakie odczuwasz aktualnie, zniknęło.

od zawsze pragnęłam fajnego faceta, cieszyłam się z małych rzeczy, mysl o wspolnych zakupach, przedświątecznych porządkach i czynnosciach z moim przyszlym facetem za iles tam lat, wspolny sylwester to mnie cieszylo z zalozenia.

Cierpliwości, znajdziesz. Obyś tylko za łatwo nie oceniała też otoczenia, bo to, że ty lubisz tak a tak spędzać czas, to nie znaczy, że ktoś bardziej rozrywkowy jest głupszy czy mniej wrażliwy, Bo trochę zarozumiale twoja wypowiedź poszła.