Zazdrość siostrzenicy chłopaka

Mam dość osobliwy problem. Od wielu lat mam wspaniałego partnera. Jest duszą towarzystwa - każdy chce z nim rozmawiać, przebywać, ma świetne poczucie humoru, a jednocześnie jest bardzo wrażliwy. Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie jedna jego siostrzenica, która jest prawie moją równolatką. Mój partner jest sporo ode mnie starszy. Dodam, że ona wychowała się bez ojca. A mojego chłopaka traktowała jak swojego starszego brata, opiekuna, niemal ojca... Do tego ona ma bardzo trudny charakter, musi być zawsze w centrum uwagi, zawsze przy nim, adorowana, przytulana, komplementowana - to lubi najbardziej. Tłumaczę partnerowi, że nie umiem już tego znieść, on czasem poświęca jej dużo więcej uwagi niż mnie, twierdząc że nie mogę być zazdrosna bo to zupełnie inna miłość, choć równie silna... Zastanawiam się, czy to jest normalne, żeby partner tak samo mocno kochał swoją dziewczynę jak kogoś z rodziny? Przecież romantyczna miłość między kobietą a mężczyzną z natury jest tą najsilniejszą, najważniejszą miłością... A może się mylę?

Proszę Was o opinię. I radę, jak rozmawiać z chłopakiem. Boję się że takie coś może rozwalić związek.

Najsilniejsza milosc to milosc rodzicielska , nie przebije jej milosc romantyczna. Jezeli on czuje sie prawie ojcem tej siostrzenicy to kocha ja jak wlasne dziecko. Nie rywalizuj bo nie wygrasz tylko pogodz sie z tym albo znajdz sobie innego partnera jezeli nie umiesz tego zakceptowac.

Dzięki za opinię i radę. Pewnie masz rację. Pytanie tylko, jak mam postępować, żeby nie zwariować...

Nie wiem czy mam racje bo nie znam tej konkretnej relacji , moge tylko gdybac. Jezeli czujesz ,ze on Cie kocha jak kobiete to walcz ale nie rywalizacja tylko zaprzyjaznij sie z ta siostrzenica , tak jakby ona byla jego corka. W milosci nie mozna rywalizowac , ciesz sie ,ze jest taki opiekunczy i dobry. Niektórzy ludzie maja pojemne serca i moga kochac wiele osob , miloscia mozna sie dzielic o ile to jest milosc a nie pozadanie.