wybaczyłybyscie na moim miejscu?

Wiesz,czysm te wszystkei posty i uwazam ze juz dosc opinii przeczytalas i tych za i tych przeciw. Nie czytaj juz wiecej,nie nakrecaj sie tylko usiadz i spokojnie pomysl czy umiesz wybaczyc,czy nadal kochasz swojego meza,czy bedziesz w stanie ponownie mu zaufac,czy wyobrazasz sobie zycie bez niego sama z dzieckiem. jak juz bedziesz znala odpowiedzi na te pytania to podejmij decyzje. Mysle ze nikt Ci juz nic nowego,odkrywczego Ci nie powie. Teraz sama musisz zdecyfowac co chcesz zrobic ze swoim zyciem. Wiem ze targaja Toba sprzeczne emocje i jestes klebkiem nerwow,ale dla swojego dziecka postaraj sie wyprostowac sytuacje jak najszybciej.I nie chodzi mi o to ze masz sie od razu rzucac mezowi na szyje bo tak sie nie da. Jutro wcale nie bedziesz madrzejsza. Pomysl i dzialaj. Bez wzgledu na to jaka decyzje podejmiesz i tak bedziesz musiala sie uczyc zyc od nowa. Ania

Doskonale rozumiem co czujesz bo sama bylam w takiej sytucji. Zmam ten metlik w glowie,wiem ze targaja Toba sprzeczne emocje i szukasz wsparcia. To normalne. Ale tutaj juz nikt nic nowego Ci nie powie. Przeczytalas wiele opinii tych za i tych przeciew. Mysle ze juz dosc sluchania obcych Ci ludzi. Zastanow sie na spokojnie czy potrafisz wybaczyc i ponownie nauczyc sie ufac,czy kochasz swojego meza, czy wyobrazasz sobie zycie bez niego tylko z dzieckiem. Jak juz bedziesz znala odpowiedzi na te pytania to podejmij decyzje. I zrob to szybko ze wzgledu ma dziecko ono czuje ze cos jest nie tak jak powinno. I pamietaj ze jutro nie bedziesz madrzejsza.Bez wzgledu na to jaka decyzje podejmiesz i tak bedziesz uczyc sie zyc od nowa. Wiec pomysl i dzialaj. Ania

jeżeli bardzo sie postara to dla dziecka warto