Niesprecyzowane uczucia

Mam problem albo i dramat. Po pół roku związku usłyszałem ostatnio, że kobieta nie wie co czuje do mnie. Sam się o to zapytałem. Chciałaby, ale nie wie. Nie wyklucza, że to może przyjść, że na początku znajomości były tego uczucia zalążki, że kiedyś się zakochiwała bez umiaru, teraz nie potrafi. Stara się, jest troskliwa, nie unika mnie nigdy, pomieszkujemy razem, jest namiętnie, sympatycznie, ale mało uczuciowo. Przewidywałem to trochę. Patowa sytuacja. Czy jednoznacznie beznadziejna, bez wyjścia? Mnie zależy, pokochałem ten mało romantyczny stan rzeczy, czuję kłucie w sercu, bezsenność, na razie chwilę od siebie odpoczywamy. 5 lat starsza ode mnie, po trzydziestce. Nawet po trudnej rozmowie spędziliśmy ze sobą czas, w miłych okolicznościach każde poszło w swoją stronę na początku tygodnia.

niezwykle interesujące

Proszę o poważne odpowiedzi.

czasami nic sie nie czuje. a raczej odczuwa się obojętnosć. cały czas odczuwać silne emocje jest niezdrowe i nielogiczne. uświadom to swojej kobiecie bo zdaje się, że naogladała się zbyt wielu melodeamatów

Ciekawa odpowiedź. Ona była przez wszystkie miesiące zaprzeczeniem romantyczki i nie przypuszczałbym, że przywiązuje do tego wagę. Może uświadomiła sobie jak ją zapytałem, zasugerowałem, zbyt konkretnie, że tego bym od niej oczekiwał. A jeśli się będzie dziewczyna starać nadal, można tak dalej funkcjonować.

czyli to ty sie domagasz deklaracji głebokich uczuć i porywów namietności. jej pewnie jest po prostu wygodnie i fajnie.

Pierwszy raz na ten temat rozmawialiśmy. Stwierdziła, że ta rozmowa była jednak potrzebna, katharsis. Albo tak zaczęła uważać, bo ja jej uświadomiłem, sam już nie wiem. Jaki tu jest związek przyczynowo-skutkowy... Jej faktycznie jest fajnie i wygodnie. Traktuję tę relację bardzo dojrzale jako coś fajniejszego od tego co miały mi do zaoferowania młode neurotyczki.

1.młode neurotyczki 2.fajnie dla wygody 3.miłość i dojrzałość

no to sie kooorfa zdecyduj w końcu o co ci chodzi bo neurotyczki ci nie pasuja zimne suki też ci nie pasują. może powinieneś zostać pedałem

spływaj prymityw.ko :-)

sprecyzuj swoje dalsze wymagania co do tej relacji. konkretnie - czy jestes gotowy poswiecic kilka lat na to, ze nadejdzie moment w ktorym ona Cie pokocha? w dodatku nie ma pewnosci. wiem co to znaczy czekac na milosc partnera. i wiem, ze po kilku latach moze nadejsc. problem jest inny- dla mnie bylo juz za pozno, tak bardzo w sercu sciskalo, ze w koncu kiedy ta milosc nadeszla, stala mi sie obojetna. przemysl czy jestes gotowy cierpiec w imie milosci

że tez dałem sie wciagnąć w rozmowe z tobą mogłem przewidzieć, że trafie na zyeba

nie pokochała Cię to niech szuka se wygody gdzie indziej no chyba że i Ty jesteś wygodny to macie moje błogosławieństwo

nie żadna prymitywko tylko prymitywie jak juz. radze z nim nie gadać bo to kolejny topik mający "podnoszacy ciśnienie" i jest to jego jedyne zadanie

oj naprawdę? a skąd masz pewność?to szkoda

widze po tym jak konstruujesz rozmowe. nie lubie byc manipulowany dlatego gadaj se sam ze sobą trollu

to dobrze lepiej toleruje i tak prymitywów niż prymitywki

Wiem, że po kilku latach może nadejść... To jest argument budujący! Powtórzę przy okazji. Bo słyszy się często opinie zerojedynkowe. Albo się kocha, albo nie. Jak tak, to jest sens trwania, jak po jakimś czasie nie przyszło to koniec, dramat. A przyznała się, że wcześniej miała takie uczucia, oczywiście zmienne. Tylko tamte relacje to już przeszłość. Tu się ciągle walczy. Sytuacja jest złożona o tyle, że zaangażowania nie można odmówić. PS. Kumpel mnie podłamał pytaniem: czy chcesz być z kobietą, która Cię nie kocha? Czy w tym kontekście to jest pytanie prawidłowo postawione?

traktuję tę relację bardzo poważnie ,...miały do zaoferowania,a ogólnie czemu mnie nie kocha,no możliwe możliwe ze to zabawa

jesli jest Ci z nia dobrze to daj wam szanse i czas. jesli jednak Cie boli, ze nie kocha to mozesz zostac o wiele bardziej poturbowany

Potrzebuję to racjonalnie przemyśleć, czy deklaracja uczuciowa jest mi potrzebna. Bo jak wspomniałem wcześniej, tę obojętność uczuciową zaakceptowałem. W innych obszarach na nic nie mogłem narzekać. Ta rozmowa wyszła niechcący, może nie powinna powstać.

Zdania podzielone, ale większość opinii budująca. Ważne, że w opinii dyskutantów sytuacja nie jest bez wyjścia.

Tak to jest z kobietami starszymi. Młodsza będzie lepsza dla Ciebie.

dziwne,że dojrzała kobieta nie wie co czuje,a poza tym ,że wyczuwam dystans mam wrażenie,że jesteś na tzw "przeczekanie" aż pojawi się ten "wyśniony" większość dziewczyn/kobiet od razu wie ,co czuje.

A nie jest to trochę tak, że dojrzała kobieta bardziej widzi w młodszym pokoleniowo facecie przygodę/kochanka, mniej partnera życiowego? U mnie chyba opcja numer jeden pasuje. U znajomych kumpli jest podobnie. 40letni rozwiedziony chirurg (też mam ciekawą i perspektywiczną pracę), dominujący w relacji, byłby pewnie tym księciem.

Jest pozornie i dyplomatyczne miło. Z rana krótki SMS, miłe życzenia z okazji dnia chłopa i tyle. Wrzucam na luz. Nie dzwonię do weekendu. Miałem jej dać czas na przemyślenia i odpocząć od mojego weekendowego moralizatorstwa, filozofowania. Ale czuję barierę i tracę dawną pewność siebie. Jakbym ją poznawał na nowo, bez nachalności. Tyle się pracowało na tę relację, boli.

Musisz się dowiedzieć czy dla niej to stanowi problem czy jest w stanie to zaakceptować.

Wszystko człowieka boli. Chwilami lepiej, chwilami fatalnie. A trzeba pracować i samemu innym ludziom pomagać. Podtrzymujemy kurtuazyjny kontakt. Jest miło. Ale sama nie szuka że mną kontaktu (w myśl mojej sugestii o tygodniowej separacji). I w sumie czekam do weekendu. Albo nie wiem na co. Związek to jednak niepewna inwestycja. Jak się teraz zachować przy spotkaniu. Nagle mnie raczej nie pokocha. Poruszać miłe tematy, poprawiać jej nastrój czy drążyć temat uczuć... Lekko i miło nie będzie. Moje szansę zwiększa fakt, że ona na życie patrzy bardziej pragmatycznie niż ja, z racji wieku. Im więcej jednak czytam o podobnych historiach, to stwierdzam, że moje szanse maleją.:-(

Widzimy się jutro. Dojrzała we mnie myśl, że poprzez zdecydowane, bezpretensjonalne i empatyczne zachowanie będę mógł wiele zyskać. Nawet jak czuję wewnętrzne sprzeczności. Z perspektywy czasu przewartościowuję tamtą rozmowę i nie widzę jej tak czarno...

Ciekaw jestem też kolejnych państwa opinii. Bo partnerka, choć niezależna, mało zaborcza, potrafi być naprawdę zazdrosna.