Dlaczego tak trudno jest wyjśc z toksycznego domu?

Za każdym razem jak robi się gorzej zaczynam plany - wyprowadzę się, zacznę zarabiać jakoś, usamodzielnię się, poznam normalnych ludzi, będe w normalnym towarzystwie.. Jak robi się nie do wytrzymania zaczynam wyrzucać rzeczy z pokoju, z "zycia", byle było "mniej" i byle szybciej stąd wyjśc..To tak jakby było,było dobrze a potem grunt mi się sypie pod nogami..No i ostatnio skonczyło się to kompletną klęską, bo po chwili już wróciłam do swojego bezpiecznego pokoju.. I teraz znowu się zaczyna znowu zaczynam planować.. Wyjście stąd jako główny cel życia, jedyna, najsilniejsza motywacja.. Boję się.

dorośli ludzie podejmują trudne decyzje !! idz do przodu, odwagi

Wiem. Tyle, że ja się czuję jak małe dziecko. Mój pokój = bezpieczeństwo. Cała reszta jest niebezpieczna..

Gdyż w tym toksycznym domu nie otrzymałaś miłości. Brak miłości, równa się, brak pewności siebie, brak poczucia bezpieczeństwa, dlatego brakuje ci odwagi.