w koncu mi się udało ale tego nie stracę? boję się

kilka ostatnich lat mojego życia pod względem relacji damsko-męskich mogłabym wyciąć z życia. Zdrady, oszustwa, olewanie. te toksyczne związki rozbiły mnie całkowicie. jeden za drugim. I któregoś dnia gdy byłam już totalnie wykończona i powiedziałam sobie basta, koniec z facetami... poznałam jego. Początkowo byłam bardzo niechętna pomimo tego, że znaleźliśmy wspólny język, mieliśmy się ku sobie. Usiłowałam od tego uciec ale on nie dawał za wygraną. I jestem dziś z wspaniałym facetem, który chce spędzać ze mną czas, nie wystawia mnie, dba o mnie, pomaga mi, myśli o mnie poważnie i przyszłościowo. Nie jest konfliktowy, nie sprzeciwia mi się, jest uczuciowy i jednocześnie męski, wie czego chce a do tego przystojny. Po raz pierwszy raz w życiu czuję, że spotkałam kogoś na kogo czekałam. Jest pięknie ale boję się, że zbyt pięknie by mogło to być prawdziwe...