mój nastoletni syn w ogóle o siebie nie dba !

i nie chodzi mi tutaj o higienę czy wygląd,bo to jak najbardziej,codziennie prysznic antyperspirant ,perfum,dobrze się ubiera. Chodzi o zdrowie,potrafi przesiedziec pół dnia na kuchennym stołku grając na kompie,zadania odrabia przy nocnej lampce która stoi metr dalej,na 5 min prze wyjściem bierze prysznic i myje głowe i taki rozgrzany wychodzi na dwór. Je zimny obiad albo nie je go w ogóle,chapnie byle co najlepiej kanapkę z wedlina i musztardą ,nie wypije ciepłej herbaty. Nie idzie przetłumaczyć że za 10 -20 lat to wszystko wyjdzie i będą problemy zdrowotne. Jedyne czego sie boi to narkotyków i alkoholu bo boi sie że mu sie mózg zawiesi(ojciec podstepem podsunął mu taki film dokumentalny). Jak do niego przemówic?

przede wszystkim - jaki mu dawaliście i dajecie przykład w domu, jeśli chodzi o tzw higienę życia? Dzieci uczą się przez przykład i choćbyś truła , prosiła, groziła - dziecko i tak widzi jak Ty robisz i bierze z tego przykład.

przykład ma dobry ,ja od zawsze dbam o zdrowie ,mężowi sie zdarzy zjeść jakis chłam ,ale obiad codziennie wartosciowy dwudaniowy na stole,a ten albo teraz nie jest głodny ,albo nie ma czasu ,albo zje pózniej ,ma w swoim pokoju porządne krzesło i biurko a i tak potrafi siedziec w kuchni i grac na kompie,dzierzac w dłoni kanapkę z musztardą i ketchupem ,gdy na kuchence stoi obiad do odgrzania. U nas obiad jest o okreslonej godzinie i ja nie bedę czekała aż jaśnie pan zgłodnieje czy skończy gre ,ma dwie raczki i może sobie odgrzac

jaki jaśnie pan? Rany, to Twoje dziecko. Nie możesz mu np powiedzieć - Synu, bardzo bym chciała , żebyś jadł razem z nami obiad przy stole, chcą z Tobą spędzać czas.

wypisz wymaluj mój małolat,ja wyłączam router i od razu się ogarnia i też uważam że jak jest obiad to jemy razem a nie każde z osobna.

09.20 myślisz że nie mówiłam? jak grochem o ściane

też mam nastolatka w domu i wiem, że to bestia bez skrupułów :p Każdą słabość, czy brak czasu, nieuwagę zauważy i wykorzysta. Oczywiście na korzyść swojego lenistwa i wygody. Trzeba ciągle pilnować, żeby przede wszystkim były między takim dzieckiem a rodzicami dobre relacje, żeby mu się chciało chcieć,. Na początku to trudne, bo przecież mógł godzinami grać na kompie, a teraz coś mu każą robić. Popatrzyłam na to jak dzieciak mnie widzi - i co, zrzędliwa gdakająca kwoka :O. nie chcę taka być, dlatego zaczęłam pracę od podstaw, od tego, żebyśmy się lubili, chcieli rozmawiać i spędzać razem czas, razem coś robić - cokolwiek. Wtedy łatwiej dotrzeć do tego człowieka - już nie dziecka a jeszcze nie dorosłego. Pomyślcie sobie - za parę lat (dosłownie chwilka) - wyfrunie z domu... Ja chcę korzystać z tego co mi zostało z moim dzieckiem w domu, , to też jest kapitał na przyszłe relacje. poza tym wychowuje się ten człowiek w atmosferze, że rodzina to nie tylko gderanie i unikanie gderania, ale też radość z wykonywania pracy dla innych i spędzanie razem miło czasu. .Dużo chwalę, na początku było to przyjmowane z niedowierzaniem i kpiną, teraz widze jak skrzydełka rosną :)

o już nie bądź taką kwoką- tryb życia typowego nastolatka, sama taka byłam i jakoś w wieku 35 lat nie jestem schorowanym wrakiem, wyluzuj. pójdzie na studia i bedzie zył na parówkach, winie za 5 zł i makaronie z musztardą i też przezyje, a jako dorosły bedzie siedział 10 godz przed kompem w stresie, a nie dla przyjemności jak teraz i dopiero wtedy bedzie do kitu:D daj mu zyc i nie zamęczaj