Niesmialosc zmarnowala mi zycie

nie mialem kobiety, mam fatalna prace i male perspektywy na przyszlosc - to wszystko przez niesmialosc, nie wyroslem z niej jestem po 30tce

spoko tu podobnie, z tym ze niesmialy juz nie jestem. ale i tak przy chjuowej robocie i kasie niewiele to daje. no, moze chociaz to, ze jednak ktos byl po drodze.

prawdopodobnie to nie jest nieśmiałość tylko fobia społeczna

nie przejmuj się, nigdy nie jest za późno:)))) podrywaj, wyrywaj:)

A jaka to fatalna praca?

prawiczek?

jestem kelnerem i nie mialem nigdy kobiety

taa już to widzę być nie śmiałym i kelner... praca w której kontakt z ludźmi to sprawa podstawowa

mam zaledwie kilku klientow dziennie, nie obsluguje w restauracji tylko w hotelu

:-(

Wspolczuje

czy wspolczucie cos da? coraz gorzej ze mna psychicznie. Nie mam sily na nic po pracy. Ale sa ludzie ktorzy maja gorsze prace lub w ogole jej nie maja.

:-(

Nieśmiałość... Zaakceptuje i poznaj siebie, dopiero wtedy znajdziesz swoje miejsce. Nieśmiałość to forma lęku, całodzienne radzenie sobie z nim może być wyczerpujące. Nie dołuj się, idź na terapię i ma masaż- w ciele gromadzą sié napięcia, ciało pamięta emocje, uwolnij się, powodzenia i odwagi, będzie dobrze.

Jesli juz- nie niesmialosc, tylko ty. Nie jojcz, tylko walcz. Samo się cudownie nie polepszy, to tylko od ciebie zalezy jakość twojego zycia. To nie jest tak, ze niewidzialna ręka gospodarki, niewidzialna niesmiałosc, czy inna "fobia" rządzi tobą. Sam sobą zarządzasz- nie zwalaj na kogos, cos, swoich niepowodzeń. Rozbierz i przeanalizuj je, i sukcesywnie poprawiaj, zmieniaj, krok po kroku, oby konsekwentnie.

z tym masazem to dobra sprawa. Moje cialo jest takie sztywne i spiete. Czasami dziewczyny to czuja. I sie domyslaja jaki jestem - ze brakuje mi kobiety. Ta sztywnosc to pochodna braku bliskosc*****eszczot, sexu... Zmusilem sie i chodze na kurs salsy - ale zmiany raczej nie ma, moze jedli bede chodzil po klubach ( tam gdzie tancza ten taniec ) i zapraszal dziewczyny do tanca

;-)

Haha ja tu dzielę się wiedzą tajemną a gościu się nabija. Ok nie wierzysz to nie, nie dowiesz się także jak bardzo mogłabym cię zrelaksować :P

jak ? ;-) ;-)

ja sie w ogolnie nie nabijam chce sie zmienic i to bardzo wiesz jakiemam zycie - totalna depresja

Mój znajomy miał podobny problem. Właściwie jeśli chodzi o kobiety,to rozmawiał tylko ze mną,ponieważ znamy się od dziecka i wychowywaliśmy się razem. W końcu poszedł do psychologa. Pomogło mu to. Twoja nieśmiałość rodzi się z niskiej samooceny. Wystarczy,że ktoś pomoże Ci spojrzeć na samego ciebie z innej perspektywy i uporasz się z nią! Idź do psychologa,skoro pomógł mojemu znajomemu,może pomoże i Tobie! Powodzenia! :)

Moze napiszesz cos wiecej o tym leczeniu, albo daj mi namiary na Twojego kumpla

Jeju jakbym o sobie czytała:-( 30 na karku a ja kiepsko płatna praca bo boje sie jej zmienić i wydaje mi sie ze nie sprawdzę sie w bardziej odpowiedzialnej:-( Nie mam męża, dzieci, w zwiazkach byłam i to wieloletnich ale to i tak nie podniosło mojej samooiceny. teraz tez chodze na randki wiec z tym nie mam problemu. Jednak to co mnie martwi to jakies leki które mam w sobie. Ogólnie unikam ludzi, nie lubię gdy spotykamy sie w wiekszej grupie, za to nie mam problemu jak na spotkaniu jest jedna lub dwie osoby. No i też mam problem jak ide do koscioła, gdy zauważam ze ktos na mnie patrzy to jakoś nienaturalnie się zachowuję. No i mam tez problem aby przejść bez problemu na placu w kociele gdy są ludzie:-( Jak z tym walczyć?? jak zawalczyc o siebie? Izoluje się a jestem naprawdę ładna, lubie swoje ciało, nie mam jakis wiekszych kompleksow bo siebie akceptuje więc skąd to sie bierze??? No i ręcę tak mi się pocą ze to jest strasznie krępujące:-(

Czy mozecie dac tu konkretne wskazówki jak zabrac się za zmianę siebie i pokonac te leki? Czy są tu osoby po terapiach które mogłby podzielic się wskazówkami psychologów?? Co trzeba robić żeby zaczać normalnie zyć?

:-(

:-(

-----<-----@

kto sie zmienil z was

:-)

Psycholog nie daje wskazówek ani gotowych rad. Wszelkie kompleksy czy fobie siedzą w naszych głowach. Psycholog nakierowuje nasze myslenie na właściwe tory. Pozwala nam inaczej spojrzeć na różne sprawy. To, co było do tejk pory problemem - przestaje nim być. Jestem po terapii, teraz dopiero czuję, ze żyję i polecam terapię wszystkim, których życie uwiera.