Samotność

Ostatnio zauważyłam,że jestem strasznie samotna.Wracam do domu po szkole (mam 15 lat) mama jest długo w pracy a tata i siostra mieszkają na drugim końcu Polski,nie mam żadnej rodziny bo wszyscy są na Śląsku a ja mieszkam na Pomorzu. W szkole mam bardzo fałszywe koleżanki do których przemilam się na siłę żeby nie być kompletnie sama chociażby na przerwach czy lekcjach.Po powrocie do szkoly pierwsze co to biorę telefon i pisze do moich internetowych znajomych którzy też nie zawsze mają czas ze mną pogadać.Oczywiscie uczę się po szkole czasem nawet kilka godzin,ale moi "internetowi przyjaciele " zawsze "siedza" kolo mnie gdy coś robię. Zaniepokoiło mnie to,że od jakiegoś czasu jqk przebywam w tłumie ludzi to zaraz robie się nerwowa i czuje się nieprzyjemnie.Kiedys bylam ciepłym i kochanym dzieckiem,bardzo wrażliwym,a teraz stronie od przytulania,buziakow(no wiadomo,że mama czasami daje buzi swojej corce). Stałam się taka bez uczuć, nic mnie nie rusza,nie mam poczucia winy.A jeżeli chodzi o chłopców to jestem bardzo wybredna i chyba nie potrafię kochać,boje się,że oni chcą mnie wykorzystać a co się z tym wiąże - ciąża która mama straszy mnie właściwie od małego.Wiec za wszelką cenę unikam jakichkolwiek uczuć. Co robić?