Co ze mną nie tak?

Kocham go, marzę o nim, myślę cały czas, ale jednocześnie mnie odpycha. Cierpię bo nie jesteśmy razem ale jak sobie pomyślę że moglibyśmy się spotkać, w mojej głowie pojawia się nagle "nie chce go, nie mogę na niego patrzeć, nie będę z nim rozmawiać" czasami czuję że go nienawidzę. Pokazuję że nie zależy mi na tej znajomości, mam wtedy satysfakcję jak go potraktowałam a jak emocje opadną mam wyrzuty sumienia i żal do siebie. Co może być tego powodem? Jest mi z tym źle, nie radzę sobie.

I niech tak już zostanie

sama nie wiesz czego chcesz? ☼

Prawdopodobnie się boisz i to tak bardzo, że wolisz z góry skazać związek na niepowodzenie. Najpierw się uspokój - sama, bez niego, a potem zwyczajnie spędzaj z nim czas, rozmawiaj, pytaj. Czas pokaże, czy coś z tego będzie. Nie nastawiaj się z góry ani na tak, ani na nie. Daj się poznać i spróbuj go poznać. Nie idź w zaparte. A... w związkach nie ma wygranych i przegranych, to nie ring. Trzeba po prostu próbować, niczego nie musisz udowadniać ani sobie, ani innym. Wyluzuj.

UP

up