maminsynek

Czesc. Od razu przejde do rzeczy. Mam 23 lata i najwspanialszego narzeczonego na swiecie. Jest cudowny, kulturalny, inteligentny a przy tym skromny. Naprawde dziekuje Bogu ze na niego trafilam. Lecz jest jedna rzecz, ktora mi przeszkadza w nim... jest maminsynkiem... jego mama traktuje go nadal jak 13-letniego chlopca: wstaje codzien rano o godz 4 zeby zrobic mu sniadanie do pracyi do zjedzenia w domu, upomina go o najdrobniejsze rzeczy, ciagle zwraca mu uwage. A ma 25 lat... i malo tego. On nie uwaza tego za cos zlego tylko normalnego. Dodam ze jego mama jest osoba wyksztalcona i naprawde madra. Dalej. Narzeczony najchetniej zabieralby ja i swojego mlodszego brata na nasze wspolne wyjscia... do kina we 4... nad jezioro we 4... na pizze we 4... nie ukrywam nie podoba mi sie to... sa barfzo blisko ze soba zwiazani, czasem jak go odwiedzam to potrafi isc i sobie z nia siedziec w pokoju a ja zostaje sama... ale mowi zebym nie mowila o rozstaniu, bo barfzo mnie kocha, ale czuje ze to jego obowiazek zeby tak wspierac rodzine bo sytuacje maja.... trudna. Duzo tu do opowiadania... chce wybrac sie z nim gdzies sam na sam, a jego mama na ostatnim wypadzie zapowiedziala ze pojdziemy w jakies fajne miejsce na kolacje we 4... czy ja przesadzam?

no to faktycznie "Jest cudowny, kulturalny, inteligentny a przy tym skromny. Naprawde dziekuje Bogu ze na niego trafilam." ha ha ha ha ha ha ha ha ha

mamisynkowie są fajni ale do czasu ... sa pewne granice i pewna kolej rzeczy ... a gdzie jest ich ojciec? nie wiem czy wiesz ale w takich ralacjach mozesz wyladowac nie na pozycji partnerki a jednego z dzieci :/ czyli (mamusia, tatuś (czylitwoj fcet), corecka (czyli ty) i synek)

albo w roli służącej - usługującej jemu i jego mamusi