czego nie lubicie w byciu matką?

ja np. konieczności bywania na placach zabaw, pełnych dyskusji o dzieciach, konkurencji 'moje lepsze i ja wiem najlepiej', pełnych dzieci, nad którymi nikt nie ma kontroli i pełnych sytuacji walki o jedyną hustawkę...

dzieci

Braku możliwości spania do oporu, i nie chodzi mi okres niemowlęcy, bo ten już dawno za nami, ale o fakt że zawsze jesteś uzależniona od aktywności dziecka, jego pór zasypiania i pobudek...

Ja tej wiecznej konieczności gadania, powtarzania, upominania i proszenia się o coś po tryliard razy. 10-latka. Nie przepadałam za placami zabaw, nie lubiłam się z nią bawić na dywanie, męczyło i nużyło mnie to, ale robiłam to, no bo jestem w końcu matką, nie grymasiłam, robiłam dobrą minę do złej gry, jakoś przeżyłam. Ale to pikuś z tym, że non stop kolor muszę teraz coś gderać, tyle ile ja się nagadam to tylko ja sama wiem. To najbardziej irytująca rzecz w świecie.

racja, i może jeszcze tego, że większości rozpoczętych czynności nie da się dokończyć w jednym rzucie, tylko trzeba na raty

Strachu ciągłego o dziecko, jego bezpieczeństwo, zdrowie, dobro. A z bardziej przyziemnych kwestii to ograniczenia snu i rutyny dnia.

Chyba najbardziej nie lubie tego ze jestem ograniczona czasowo. Na czas w przedszkolu, przed przedszkolem bo wycieczka, wrocic do domu o 23 bo do tej godziny mamy nianie, a czasami o tej godzinie zaczyna sie najlepsza cześć imprezy. I to chyba tyle. Czasem mi tęskno za dawnym życiem, ale chyba nie chciałabym nie mieć swojej córeczki :)

Krytyki innych, tzn dlaczego dziecko ma takie rzeczy, powinnam kupic nowe ( dostalismy ogromna ilosc ciuchow i nie ma koniecznosci kupowania nowych bo sa w bardzo dobrym stanie), dlaczego jem co jem przy karmieniu piersia(krytykuja osoby ktore nigdy nie karmily), dlaczego karmie na lezaco a nie siedzaco i wiele innych p*****l.denerwuje mnie ze nie zawsze potrafie odgadnac co jest mojemu dziecku gdy placze, i ze czesto jem w biegu i nieraz dopiero jak maly zasnie,

no ja właśnie tego odpowiadania na beznadziejne pytania... typu dlaczego umarł papież milion razy mówiłam że był stary a dalej pytają czy zginą na wojnie itp...

21:35 to ja.

strachu o dziecko.

tak, ograniczenie czasowe jest trudne, cały dzień musi się kręcić wokół potrzeb dzieci, a nawet to, co jest na obiad, żeby nie trzeba było gotować dwóch, bo tego, co chcemy my dziecko nie zje...

jak Was tak poczytałam to w zasadzie nie lubię tego wszystkiego co wymieniłyście na raz... chyba się nie nadaję na matkę :/

Czasami brakuje momentow z mezem, przy nieodpowiednich momentach maly sie budzi i chce np pic. Brakuje troche wyjsc imprez. Ale juz sie przyzwyczailam i nie zaluje ze mam dziecko

e, nie ma idealnie, to, że się nie lubi setki rzeczy w byciu matką nie znaczy, że się nie jest dobrą matką, bo na ogół lubi się znacznie więcej:)

No wlasnie:-)

Ja chyba najgorzej znoszę spacery. Bo moje dziecko lgnie do innych dzieci a co się z tym wiąże musze gadać z rodzicami ich a nie mam wcale ochoty na to bo najchętniej wróciła bym do domu napić się w ogrodzie herbatki czy myślę ile mam roboty a wieczór tuż tuż . Kocham moje dzieciaki ale nie koniecznie Lubie innym opowiadać jakie cudowne lub irytujace maluchy i w sumie nie obchodzą mnie perypetie czy sukcesy innych. Z reguły jestem osobą która lubi czas spędzać intensywnie a nie na plotkach itd . Wystarczą mi moje problemy. Jeszcze brakuje mi chwil dla siebie. Tylko i wyłącznie. Chyba jakby doszło 3cie dziecko to bym wylądowała w psychiatryku . Nie mam niczyjej pomocy a remont w domu. Mam ochotę czasem spakować się i uciec na 2 gi koniec Polski gdzie mnie nikt nie zna. Bo tu ciupa mała każdy każdego zna na wylot. Wystarczy ze się raz nie u malujesz i juz ci dooopsko obrobia ze kryzys małżeński lub ktoś umarł i depresja.

Ja najbardziej NIENAWIDZE i to naprawde nienawidzę kiedy ide z moim dzieckiem na płac zabaw, a ona zamiast sie bawić z innymi dziecmi ciąga mnie po tym placu jak jakąś wywłoke. "Chodź ze mna do domku, a chcesz kupic loda a moze cos innego chcesz kupic?" Nooo super. Pobawić sie moge chwile, ale czasem jestem tak zrypana po pracy ze nie mam ani siły ani ochoty na latanie po placu zabaw. Chociaż lepsze to niz siedzenie w domu, bo tam tez wiecznie czegos chce. No ale cóż. Uroki bycia rodzicem. Kiedyś pewnie takie sytuacje bedziemy wspólnie wspominać i sie z tego śmiać.

Chorób infekcji w najmniej oczekiwanym momencie..... Np ważne spotkanie w pracy a tu ranne wymioty i gorączka.. Tego najbardziej....

O tak choroby oojjjj tak .... to jest to za czym tęsknić nie będę.

taaak, albo sobota w nocy, rano wylot na wakacje ze szkoleniem, na którym musisz być, jedziesz z mężem i dziećmi, żeby ich nie zostawiać, a tu mała o 4 nad ranem dostaje duszności i zapalenia krtani i zostajesz z nią w szpitalu, mąż ze starszym lecą, tymczasem mała po jednej kroplówce jak nowa, następny samolot w odpowiednią stronę dopiero w środę, dodatkowo w szpitalu łapie jakiegoś syfa, więc sraczka z wymiotami, lecicie wreszcie, na miejscu zaraża sraczką i wymiotami syna i męża. Trzymasz się jako jedyna, bo co masz zrobić, szkolenie w toku, stanęłaś na głowie, żeby cię nie wywalili, wakacje na lazurowej plaży ze słaniającymi się od gorączki uczestnikami - bezcenne:)

chyba podejmowania wszelkich decyzji - jakoś w mojej rodzinie istnieje pogląd, ze wszelkie problemy odnośnie dziecka podejmuje jego matka. Ja nie musiałam podejmować dotychczas takich decyzji, ale to i tak mnie stresuje.

zmęczenia... Ale jest coraz lepiej, starszy ma 4 lata, młodsza 8 miesięcy, już przesypiają noce. Na szczęście mąż dużo czasu im poświęca, a ja pracuję. Babcie są fajne, ale za dużo czasu dla wnuków nie mają. Dziećmi zajmuje się opiekunka - siostra mojego teścia - cudowna osoba, mieszka z nami, nauczycielka jęz. francuskiego, syn już swobodnie po francusku mówi.

A ta od rzygow i lazurowego wybrzeza chciala sie chyba pochwalic :D

rzyganiem chyba pochwalić, a może sraczką?:)

Hmmm tysiac razy dziennie sluchania slowa "mamooooo" mals uczy sie mowic i co sekunde jest " mamo to mamo tamto" cisgle slysze slowo mamo bez przerwy

nie chcę cię martwić, ale to mamooo zostaje naprawdę na długo, jak już się nauczy...

Najbardziej nie lubię ograniczenia mojej wolności. Nie mogę sobie tak po prostu wyjść z domu i pójśc czy pojechać gdzie chcę i kiedy chcę, bo albo muszę dziecko zabrać(a wszędzie się nie da i nie chciałabym nawet), albo zapewnić mu opiekę i w miarę szybko wracać, bo dziecko czeka...

dzwigania wózka,kiedy byly male i trzymanie za raczke w wymuszonej przechylonej pozycji, To mi nadweręzylo kregoslup. Reszta ok.

gotowania;-)