jak się pozbierać po toksycznym związku?

Jak w temacie... Brakuje mi już pomysłów. Związek trwał dwa i pół roku i zniszczył osobę, którą byłam. Facet którego bardzo kochałam zdradził mnie. Nieustannie szukał innych kobiet, a ja wpadałam w deprechę, ze mu nie wystarczam... Wciąż kłamał i oszukiwał mnie na każdym kroku. Wspólne mieszkanie, wspólne plany. Rozstania, powroty. Wszystko szlag trafił, nagle całe moje życie zaczęło kręcić się wokół tego, czy on mnie zdradza czy nie. Czy kłamie czy nie. Jak go przy sobie zatrzymać, co zrobić, żebym była tylko ja... Wieczny płacz, antydepresanty, lecąca w dół waga. Wieczny strach, że go stracę. Wieczna niepewność i brak zaufania. Teraz, cztery miesiące po rozstaniu wiem już jak wielką idiotką byłam że tkwiłam w tym tak długo. Za długo... A mimo to nadal go kocham, nadal o nim myślę. Jestem o to zła na siebie, wiem że życie jest jedno, nie chcę marnować go na kogoś kto nie jest tego wart i nie był dla mnie dobry... Ale to wszystko tak często do mnie wraca. Myślę też o tym, że w tym związku strach i rozpacz przesłoniły mi wszystko i nawet w połowie nie byłam w nim tak niezwykłą kobietą, jaką naprawdę jestem. Mam do siebie o to żal, częściowo zarzucam to sobie, myślę, że może właśnie dlatego mnie olewał.. To bez sensu. Teraz, kiedy jestem bez niego, odzyskuję siebie, swoje życie - i czuję to. Otaczam się ludźmi, którzy są tego warci. Już się nie muszę stresować że mnie zdradzi. Są dni lepsze i gorsze. A mimo to nie umiem zapomnieć, nie myśleć. Nie umiem odzyskać swojej samooceny, mimo że mam i zawsze miałam powodzenie u facetów. Doradźcie mi coś, proszę. Ile trwa zbieranie się z takiego piorącego mózg i poczucie własnej wartości związku?

Proszę o odpowiedź szczególnie te osoby, które mają taki związek za sobą i którym udało się po nim ogarnąć.

Zbieranie psie po tskim zwiazku trwa dopoki nie znajdziesz sobie nowego faceta i nowego zwiazku, kogos dla kogo bedziesz wazna

ciesz sie ze juz z nim nie jestes.

Myślałam o tym. Ale czy jest sens szukać kogoś w momencie kiedy jeszcze "tamto" nie jest do końca wyleczone? Nie chcę nikogo krzywdzić, a sama obawiam się też, że w tym momencie zawaliłabym nową relację.

ja zaluje ,ze sie wczesniej nie rozeszlam.

gość dziś Cieszę się :) wiem, że prawie umknęłam śmierci spod kosy :P tylko chciałabym już w ogóle tego wszystkiego nie pamiętać i nie wspominać.

Rozumiem ze nie chcesz nikogo krzywdzic ale nikt przeciez nie oczekuje od razu zebys wychodzila za maz czy wiazala sie z kims na dlugie lata. Musisz zainteresowac sie kim innym i skupic sie na czyms nowym.

gość dziś a ile czasu Ci to zajęło i jaki był powód?

gość dziś Próbowałam świeżo po rozstaniu spotykać się z kimś. Efekt był tylko taki, że na każdym kroku chciało mi się ryczeć, bo wszystko przypominało mi "początki" z eks. Ale fakt, to było tuż po rozstaniu...

podnoszę :)

Piszcie ;) naprawdę chcę poznać opinie osób, które też coś takiego przeszły... Lub po prostu mają jakiś pomysł.

moze zacznij od miejsca w ktorym popelnilas blad? czyli od proby przekonywania kolesia zeby wybral ciebie jak ci ewidentnie pokazal ze ma cie w odwloku?

gość dziś No właśnie ;) to jest coś, czego wciąż nie rozumiem i za co mi wstyd... Może to wynika stąd, że po raz pierwszy facet potraktował mnie w ten sposób. I to facet, którego naprawdę kochałam. I chyba z tego zdziwienia, że to się naprawdę stało tkwiłam w tej chorej relacji o wiele dłużej niż powinnam. Może chciałam zrozumieć "dlaczego" . Chociaż tu nie było nic do rozumienia..

nigdy nie badz zazdrosna jesli cie kocha - nie trzeba jesli cie nie kocha - nie warto ;) taka postawa najprawdopodobniej wpedzila cie w stan w jakim dzis jestes

gość dziś Nie byłam zazdrosna dopóki nie odkryłam jego bujnej "działalności pobocznej" i kantowania mnie na każdym kroku, bez powodu. A potem to już równia pochyła... I fakt, było coraz gorzej :(

A stan w którym dziś jestem i tak jest dużo lepszy niż w ostatnich miesiącach związku lub tuż po rozstaniu... Ale nadal nie jest całkiem dobrze i właśnie to mnie wkurza. Jak przestać o tym wszystkim myśleć i analizować?

alez powod byl - on mial cie w doopie oczywista oczywistosc tylko ty nie chcialas tego faktu przyjac do wiadomosci

moze zajmij sie soba i tym co lubisz robic najbardziej?

gość dziś tak, masz rację... Czasem najtrudniej uwierzyc w to, co jest najbardziej oczywiste.

jeśli chcesz podaj maila :)

gość dziś właśnie teraz mam na to wszystko czas i wolną od stresu głowę. Zajmuję się sobą, odnawiam życie towarzyskie poważnie zaniedbane przez ten związek. Zamieszkałam w ukochanym mieście. :) Z eksem nie mam żadnego kontaktu. Nie wiem co jeszcze mogę zrobić, żeby przyspieszyć zapomnienie o tym facecie i o tym związku. I odzyskanie wiary w siebie...

po co chcesz przyspieszac? to jakas forma zaloby po niespelnionych nadziejach przezyj ja do konca wpadalas w dol kilka miechow a chcialabys zeby wyjscie z dola trwalo chwilke tak sie chyba nie da

gość dziś po prostu dręczy mnie to, że wciąż w najmniej oczekiwanych momentach ten temat do mnie wraca i zaczynam rozmyślać, wspominać, zastanawiać się... Wiem doskonale że koleś nie był tego wart, dlatego chciałabym wszystko przyspieszyć i nie marnować życia...

bo to jak chwasty nie usuniesz z korzeniami zachwaszcza caly ogrod dlatego pisze o czasie zaloby, zeby ja przezyc do konca

a wpadanie w dół trwało duuuużo dłuzej niż kilka miesięcy... Bo to, że on mnie permanentnie oszukuje wyszło po roku związku. Ile według Was trwa taka po-toksyczna "żałoba"?

gość dziś podoba mi się ta metafora z chwastami :)

tyle az przestaniesz myslec jak OFIARA a zaczniesz jak czlowiek swiadomy swojej wartosci mam ci napisac ze pol roku albo godzine i trzy kwadranse?

19;43,i tu sie bardzo mylisz,ze nowy facet moze byc lekarstwem po toksycznym zwiazku!!! Z tego wychodzi sie b.dlugo i czesto z pomocą terapeuty.

gość dziś staram się nie myślec jak "ofiara". Sęk w tym, że przed tym związkiem byłam osobą bardzo świadomą swojej wartości. A później wszystko się poprzestawiało. I mimo że teraz jest już lepiej, to nadal nie wróciło to do poprzedniej normy. Tak, właśnie jestem ciekawa ile statystycznie trwa wychodzenie z takiego bajzlu. Przy założeniu, że bardzo chce się z niego wyjśc.