Zawsze będę sama

nie ważne czy będę mieć 1 czy 10 przyjaciół małą czy dużą rodzinę jego czy tylko psa w głębi duszy wiem że te wszystkie najważniejsze momenty decyzje dylematy pozostają dla mnie kiedy dopadł mnie przenikliwy ból kiedy skręcałam się i wyłam na łóżku wiedziałam że jestem sama mimo ich obok nie podzielę się z nimi tym bólem nie pocierpią za mnie choć kwadransa żebym sobie mogła odpocząć to poczucie bezpieczeństwa że jesteśmy wśród ludzi to ułuda bo tak naprawdę jesteśmy sami i nawet jeśli mój chłopak jutro umrze ja dalej będę żyć nie jesteśmy tym samym drzewem jedno pada drugie rośnie dalej czasami muskamy się gałęziami jakaś wiewiórka przebiegnie po nim a później po mnie raz to stworzonka nazywa się radość raz zazdrość jestem sama i czuje się sama bo mam wnętrze w którym zapadam się i gubię w którym przebywam sporo czasu i czasami on wyrywa mnie z niego pytając się o czym myślę? a ja wtedy czuję jakby miała z tego całego bałaganu i kłębowiska wyjąć jakąś jedną prostą myśl najlepiej jasną i przyjemna i pokazać mu wtedy odpowiadam o niczym i w sumie to prawda bo wszystko czasami jest niczym bo bycie z ludźmi nie zmienia faktu że jestem sama sama