Czemu dzieciaki w szkole reagują na prymusów alergią?

Jak myślicie?

I czemu zaraz jest obelga, że to kujon?

Sporą rolę odgrywają rodzice. Często porównują swoje dziecko do prymusa, chwalą go - dając jednocześnie odczuć że ich własne (gorzej uczące się dziecko) jest nic nie warte. Gdy taki smyk nasłucha się że ochów i achów pod adresem uzdolnionego malca - rodzi się do niego niechęć i zazdrość.

Ale żeby cała grupa wykluczyła np. takiego prymusa na maxa co ma rzadki pęd do wiedzy? I to i w przedszkolu, i w szkole?

Na prymusów czy na kujonów? Nie wystarczy dobrze się uczyć, żeby być odrzuconym przez grupę rówieśniczą ;).

Na prymusów. Taki typ Hermiony z Harrego Pottera.

A jeśli ktoś by nie był do końca zdolny jak Hermiona, to nawet co w tym złego, że uczy się jak potrafi i zrozumie, jak zobaczy przykład w życiu? Co to obchodzi te durne dzieciaki, że ktoś orze jak morze, skoro ma chęć?