Czy mamy prawo oczekiwać od przyjaciela, że podziękuje za wsparcie, pomoc?

Chodzi o wsparcie psychiczne, o bycie dla niego podporą w bardzo trudnym czasie. Pomyślałam o tym, bo właśnie rozważam nad swoją długoletnią przyjaźnią. I uzmysłowiłam sobie, że nigdy w życiu (mowa o 16 latach) nie usłyszałam ani jednego "dziękuję że jesteś" czy "fajnie, że wtedy przy mnie byłaś" albo "doceniam to, że mogłam wtedy na ciebie liczyć", zwłaszcza że mowa o sytuacjach, w których mój przyjaciel był wtedy sam jak palec. Dodam jeszcze, że tym bardziej o tym rozmyślam, ponieważ osoba ta nigdy nie miała skrupułów zarzucić mi jednocześnie, że mam dla niej niewystarczająco dużo czasu albo że nie zawsze jestem dostępna tak jak wg niej powinnam. Dopiero teraz to do mnie doszło. I zastanawiam się czy mam prawo do takich przemyśleń. Czy w przyjaźni ma się prawo do oczekiwania wdzięczności, tej werbalnej oczywiście? Jak jest w Waszych przyjaźniach?

Tak, ja uważam że jak najbardziej ma się prawo tego oczekiwać. Tak samo jak na miejscu jest docenianie słowne swojego przyjaciela. W związku mówisz do męża "kocham cię". Nie wyobrażam sobie nie powiedzieć swojej przyjaciółce, że nie ogromnie doceniam to, że jest.

Nie. Raz Ty wspierasz jego, innym razem on Ciebie. To wlasnie jest przyjazn. Nie trzeba nic mowic, za nic dziekowac, po prostu byc na dobre i zle :)