Czy zapisalybyscie dziecko do przedszkola wiedzac, ze pol roku pozniej zmienicie

... miasto zamieszkania. Córka we wrześniu będzie miała już 4 lata. Maz ma umowę do końca lutego, później przenosimy się 300 km dalej. W tym roku córka się nie dostala. Nie wiem czy ja zapisywać po nowym roku od września, skoro tylko pol roku pochodzi i będzie trzeba zmieniać (rok temu już chodzila do przedszkola, ale niestety musieliśmy się przenieść ). W lutym osiągamy już na stale.

To zalezy czy musisz ja wyslac bo np.pracujesz i czy dziecko lubi przedszkole i czy sie szybko adaptuje do nowego otoczenia.jesli nie to zapewnilabym jej inne atrakcje ale dala bym sobie spokoj z przedszkolem.dziecko potrzebuje stabilizacji..jak ja badziesz ciagle przenosic to w przyszlosci moze sie bac zawierac blizsze znajomosci z obawy ponownej ich utraty.

Zastanów się co czułabyś na jej miejscu? Czy Ciebie zmiany nic nie kosztują? Dzieci też ludzie.

Dlatego się waham. Może od razu zapisze ja do miejsca docelowego, najwyżej popłaca na pusto te pol roku... córka bardzo lubi przedszkole i łatwo wchodzi w grupę.

Ja nie pracuje, jestem na macierzyńskim. Córka bardzo prosi by ja zapisać ale chyba nie rozumie, że znów będziemy się przenosić...

Zapisalabym

Pewnie, ze tak, Dla dziecka to same plusy Ja wrocilam w polowie roku szkolnegoz zagranicy, syna wypisalam z przedszkola Trafil do polskiej zerowki a po pol roku trafil do innej szkoly. Ma sie swietnie, nie narzekal nigdy, ze sie przenosimy , ma sporo kolegow i latwosc w nawiazywaniu kontaktow

OCzywiście, że zapisz, tym bardziej, że masz drugie dziecko, więc czasu niewiele... a dziecko 4 letnie w domu się zanudzi. Ja mam 6 miesięczne dziecko i drugie, które za 2 miesiące kończy 3 lata... i już gdzieś od około 3-4 miesiąca ciąży wiedziałąm, że starszego zapiszę do przedszkola... i chodzi od września tego roku. Spędza tam ciekawie czas, ma sporo zajęć, kontakt z rówieśnikami. Uczy się współdziałania w grupie, reagowania na polecenia skierowane do grupy (dziecko musie się przestawić na to, że jak ktoś coś mówi, to nie musi mu patrzeć w oczy, nie musi stać koło niego, nie musi użyć jego imienia), nabiera odporności. Jako nauczycielka pracowałam z dziećmi w różnym wieku. Miałam grupy sześciolatków wyrwanych z domu po raz pierwszy (wtedy dopiero zaczynał wchodzić obowiązek przedszkolny dla pięciolatków). Tragedia.. oczywiście były dzieci, które sobie świetnie radziły, ale jednak większość tych, które przez tyle lat przebywały w domu: ciężko znosiła rozłąkę, nie radziła sobie z emocjami, z samoobsługą, z pracami plastycznymi, z dyscypliną, miała problemy z rozwiązywaniem konfliktów czy sprzeczek w grupie itp. Każda placówka ma swoje minusy (zła lokalizacja, warunki, za duże grupy, nieodpowiednia kadra), ale jednak plusów jest też bardzo wiele.

Jeśli dziecko chce to bym zapisała. Po co odbierać dziecku radość przebywania z innymi dziećmi jeśli to lubi i nie sprawia jej problemu nawiązywanie nowych znajomości.