nie wiem co robić zmarnowane zycie

Jestem z partnerem 8lat mamy 2.5 letniego synka kredyt na mieszkanie od 3 lat. Oboje pracujemy maly chodzi do przedszkola. Między mna a nim nie ma juz nic żadnego uczucia intymności., nie rozmawiamy o niczym innym tylko o zakupach rachunkach i dziecku. Nie kochamy się od 3 lat prawie. On jest całe dnie w pracy. Rok temu miał romans kłamał strasznie kręcił, znalazłam paragony z hoteli, rezerwacje, smsy, wyjazdy służbowe powroty do domu o 2. 3 w nocy. Twierdził jak się dowiedziałam ze on moim mężem nie jest i ze mu wolno. Dodam ze o niczym nikt nie wie ani jego rodzina ani moja. Przez cały czas kiedy kogoś miał na boku nie zajmował się wcale synkiem. Wszystko było na moje j głowie. Poddalam się bo przerosło mnie to wszystko. Zaczęłam rozmawiać z jego bratem bardzo często przyjeżdżał do nas zostawał z małym jak ja bylam w pracy dodam ze ojciec nie poczuł się do brania wolnego! Stopniowo moje relacje z P. stawaly się coraz to bardziej zwięzłe. Zakochalam się w nim wiem ze on tez mnie kocha. Widzę ze mu zależy na mnie i na małym jest dla niego świetnym wujkiem częściowo zastępuje mu ojca. I tutaj zaczynają się schody. Mieszkam dalej z partnerem żyjemy obok siebie, jego nie ma cale dnie i weekend y, P. Przyjeżdża tak samo często jak na początku. Rozmawiają ze sobą normalnie, P. Jest jego bratem cholernie chora sytuacja. Wykończe się jak tak dalej będzie. Nie wiem co robić. Najlepiej zniknąć.