Odejść od niego czy zostać?

Oto moja historia w wielkim skrócie.  3.5 roku temu urodziłam syna i po porodzie wszystko się zaczęło.maz był zazdrosny o swojego własnego syna bo za dużo czasu poświęcam dziecku (noworodkowi) niż jemu. Az w końcu odszedł. Przez dwa lata nie mieliśmy kontaktu.po dwóch latach ja się odezwałam bo pomyślałam że dziecko rośnie i potrzebuje ojca.po kilkunastu spotkaniach postanowiliśmy ze damy sobie szansę i zamieszkalismy razem u niego.mieszkamy juz razem ponad rok i na początku było wszystko dobrze, mieliśmy czas dla siebie, pomagał mi w obowiązkach domowych i zajmował się dzieckiem.ale z czasem zaczęło się psuć. Coraz częściej obrażał się z byle powodu, zamykał się w pokoju, nie odzywał się do nas, nie pomagał mi w niczym i nie zajmował się synem. I tak jest do dziś. Parę dni jest dobrze potem coś mu wpadnie do glowy i jest źle. I obrażony o byle co(teraz jest obrażony o to ze mu nie pokazałam robie na necie -a przecież mam prawo do chwili samotności i prywatnosci) nadal zamyka się w pokoju i tam siedzi, obiadów nie jada w ogóle to nic nie jada, nawet ubrań nie daje do prania a chodzi już w jednym ubraniu ponad 3 tygodnie.w pracy siedzi po 12-14 godzin chociaż nie musi.ale najgorsze jest to ze dzieckiem się nie zajmuje ze go olewa. A ja przez to wszystko stałam się nerwowa i cierpi przez to dziecko bo krzyczę wkurzam sie i mu się dostaje.ja juz nie mam siły tak żyć wszystko na mojej głowie:dziecko, gotowanie, zmywanie, pranie, sprzątanie, zakupy itd.a jeszcze mąż zaczal pić coraz więcej piw.przedtem było 1-2 piwa na tydzień a teraz to pije codziennie po2-3-4 piwa jak nie więcej. A jak mu zwracam uwage to mowi ze pije bo tyle mu w zyciu zostalo.Jak tak dalej żyć z takim człowiekiem?nie da się żyć z jego humorami z jego zachowaniami.to juz chyba nie ma sensu.chcialabym odejść bo myślę że tak będzie lepiej dla mnie i dla dziecka bo i tak nie ma kontaktu z dzieckiem i nie będzie miał jak odejdziemy bo nie będzie chciał. On nie umie być ojcem i nie chce. Wiec to chyba nie ma sensu żebym z nim była tylko ze względu na dziecko.bo jaki on daje mu przylkad. Co o tym myślicie? Doradźcie coś. PS.ppsycholog nie wchodzi w grę bo już próbowałam i powiedział ze on nigdzie nie pójdzie ze nikt mu nie będzie mówił co ma robić. Co robić w takiej sytuacji??

Typowe podejście faceta, na propozycję terapii. Z tego, co piszesz, Twoj facet jest po prostu niedojrzaly. Mam wrazenie, ze Ci nie ufa i jest zaborczy- chce wszystko wiedziec o tym, co robisz, bo byc moze obawia sie, ze masz kogos na boku. Pamietaj, ze nerwami i krytyka nigdy nie dotrzec do mezczyzny. Spowodujesz tylko to, ze jeszcze bardziej sie zamknie i odsunie- co widac po Twoim opisie. Widac, ze cierpi i topi to w alkoholu. On po prostu jest niedojrzaly emocjonalnie- jak mozna byc zazdrosnym o dziecko wlasne? Aczkolwiek zjawisko odtracenia mezczyzn przez swiezo upieczone matki jest dosc powszechne. Dlatego kobieta powinna zwracac szczegolna uwage na to ile poswieca uwagi swemu mezczyznie jako jego kobieta- kochanka itp. Jesli jestes nieszczesliwa, to chyba jedyna opcja to odejsc, ale juz na dobre, bez zadnych powrotow. On nie dojrzeje psychicznie z dnia na dzien. To nastapi z czasem, a moze nigdy. Powodzenia.

Autorko, pracujesz?

https://www.youtube.com/watch?v=wLIKjB5VvFY

Nigdy nie jest dobre bycie z kimś dla dobra dziecka.Teraz dziecko ma bardziej przechlapane niż jakbyś nadal była sama.Ja bym wywaliła takiego dziada w podskokach.Łaskę Ci robi?

od piwa się zaczyna a potem masz alkocholika i awantury szanuj siebie

Do gość godz 15.12 Nie nie pracuje wychowuje dziecko. Niby mam gdzie odejść bo do rodziców, trochę ciasno by było bo mieszka tam też moja siostra z 19 letnia córka, ale spać jest gdzie. A wkoncu tak zylismy tam przez 2 lata.i jakoś się dało rade. A tutaj u niego może i są warunki bo mamy 2 pokoje ale co z tego jak z nim nie da się żyć. Wiec nie wiem co robić...

żałosne

Na Twoim miejscu wyprowadziłbym się do rodziców. Możliwe, że będziesz miała z kim małego zostawić i pójdziesz do pracy.