Nie mogę poradzić sobie z nieodwzajemnionym uczuciem

Zamknęłam się w sobie i nie mam ochoty poznawać nowych facetów. Spędzam czas w samotności i drażni mnie, kiedy jakiś mężczyzna szuka kontaktu ze mną. Jeszcze do niedawna byłam miłą i gotową otworzyć się na miłość osobą, obecnie jestem zgorzkniała i odpycham swoim zachowaniem. Zdarzało mi się być chamska i opryskliwa z czym nie jest mi dobrze, bo tak naprawdę taka nie jestem.

Nie zmieniaj się :)

To się nazywa zauroczenie. Ot chciałabyś na siłę kogoś uszczęśliwić. A w zasadzie to siebie chciałabyś uszczęśliwić, tylko siebie. Masz gdzieś to, czy on byłby z tobą szczęśliwy. Ma być szczęśliwy, bo ty tego chcesz, a jego oczekiwania, czy choćby gust się nie liczą. Poczekaj, przejdzie ci, jeśli mniej będziesz rozczulać się nad sobą, a swój egoizm choć trochę złagodzisz. Tak, to egoizm cię niszczy. Nawet w uczuciach chcesz rządzić, bo ma być tak, jak ty sobie wymarzyłaś. A że ktoś inny chce inaczej - no właśnie - ma do tego prawo twój niby ukochany, czy nie ma? Ogarnij się.

Próbuję się powstrzymywać, ale coraz trudniej mi to przychodzi. Jest we mnie tyle żalu, że jestem na dobrej drodze, by narobić sobie wrogów.

Bo to już kolejne takie niespełnione uczucie w moim życiu. Nigdy nie było tak, bym była zakochana ze wzajemnością. Wcześniej jednak jakoś sobie z tym radziłam. Teraz już nie potrafię. Może i tego nie okazuję na zewnątrz (on o niczym nie wie, bardzo się maskuję), ale w środku cierpię.

przejdzie ci

tez mi sie ktos podoba .ale wiem ze nic z tego nie bedzie.

a czas biegnie

Współczuję bo wiem co czujesz, ja również nie mogę sobie poradzić z takim uczuciem już 3 rok, to jest okropnie dołujące i boli. Tylko że u mnie to nie zauroczenie ale miłość. Wiem też że nigdy nie będziemy razem, nawet gdyby on coś do mnie czuł, bo jesteśmy w związkach. Często myślę, że mi przeszło ale później go spotykam i wszystko wraca.Nie wiem co zrobić i jak to wyrzucić z siebie.

Ja tak samo i stąd ten temat. Znam się z M. od roku, kumplujemy się ze sobą i często prowadzimy bardzo osobiste rozmowy. Od samego początku podoba mi się jako mężczyzna i chciałabym czegoś więcej, problem w tym, że on traktuje mnie czysto przyjacielsko. Nawet gdyby wiedział o tym, co czuję, to pewnie i tak by nic to nie dało, bo wiem, że nie zależy mu na mnie jak na kobiecie.