Dla B.

Kim jest Czytelniczka?

Kopnęla w dópę po jednym mailu. Zna 4 Imp bo jeździł do niej :/

Czytelniczka nie ma stałego nicka Ale JEST pewne że pisała na privach z dwoma bardzo znanymi nickami.

Zapakować Imp na wóz z gnojem i pożegnać jak Jagnę z Chłopów :-D:-D Już za Ducha się bierze :-D:-D

Chodzicie za Czwórką jak psy to prawda. :/

Śmierć nie jest końcem wszystkiego, Jest początkiem udręki. Wiara w niebiosa pomaga tym, Którzy pomagają sobie samym.

Przemyśl TO kotku. ;) http://m.youtube.com/watch?v=BvYg1k_F3ww

Patologia to nie tu. Zmień adres.

Autorze, wrzucisz coś jeszcze? Please!

Może w tym patologicznym miejscu, powinno być miejsce na romantyzm i normalność, mam nadzieję, że że autor nie jest lowelasem celebrytą.

Czy to było w śnie, czy to był tylko sen? Wydawał się taki realny, taki realny dla mnie. Wybrałem się na spacer ulicą, Przez ciepło szepczących drzew Myślałem, że słyszę dwie dusze dziwnie tańczące. Ktoś zawołał moje imię, gdy zaczął padać deszcz. Magia w powietrzu, Czy to ona była? W rzece dźwięków Czuję przez lustro, przez szkło. Muzyka dotyka mojej duszy, Raz coś ciepłego, raz gwałtownie zimno.

Autorze, jesteś czarodziejem.Właśnie o czymś takim myślałam. Magia.

Autor J , zostawiam od siebie. :) Twoja dusza ma kształt marmurowego pomnika. Pierwiastek boski w martwym spojrzeniu. Nieskończona doskonałość w swojej niedoskonałości. Jak wyidealizowana, ale brudna miłość. Nauczyłeś mnie, że atomy uczuć dzielimy na cząstki. Kroimy na desce, nalewamy łzy do szklanki. Dlatego karmię poezją Twą duszę jakby była Szklaną magiczną kulą mojej idealnej miłości.

Romantyczko: "Jak wyidealizowana, ale brudna miłość." Mocne to, zatrzymujące wzrok i myśli, skłaniające do zastanowienia. Pozwól, że tylko tyle. Podoba się mi.

Autorze J, pozwól mi od czasu do czasu wpadać tutaj i też coś zostawić. Możesz milcząco. :) Skulę się w pączku czerwonej zasuszonej róży Zasłonię oczy i wchłonę martwy kwiatowy zapach Widzę tylko drobinki magii między palcami Gdy obserwuję Ciebie zza nich i podglądam. Mam jeszcze więcej niż tysiąc mil do nieba Gwiazdy liczę na pięciu palcach termosfery Wstydliwą nagość osłaniam płaszczem pozorów Tak trzeźwo romantycznie głupia jak i nierealna.

W obłokach perłowych, co najwyżej, Przy szczególnych bywam czasami Myślowych wyskokach. Jakimż więc sposobem i w jakim celu, Romantyczna podróżniczko termosferyczna, Miałbym Ci czegokolwiek zabraniać? Czaruj, rozsiewaj magię, Uwódź słowem, daj natchnienie, Rób cokolwiek, Jakiekolwiek masz pragnienie.

Kreśliłam kiedyś litery A B C... Malowałam obrazy Usta oczy... Rzeźbiłam palcami W glinie i w błocie. Szukałam doskonałej miłości Odbitej w lustrzanym wzroku Szyby pokreślonej szronem Podczas mroźnej nocy. Nie ma idealnej sztuki Nie ma idealnego kochania. A ideały nie koją One zabijają. Chcę chociaż na krótki moment Zaczarować nieidealną miłość. Zamienić ją w posąg.

Czarujesz Romantyczko. Zabierasz w podróż, unosisz ponad ziemską codzienność. Otulasz w innej aurze. Dzięki.

Czasami gubimy się w ciemności I szukamy światełka Szpary,przejścia,drogi pomiędzy niebem a ziemią. W świecie głuchych i niemych Słuchamy jak śpiewają gwiazdy. Chciałem spać i zamknąłem oczy Nie wiedząc nawet, że niebo było błękitne. Obudziłem się pod zupełnie nowym słońcem I od tego dnia nic nie jest już takie samo. Gdzieś tam w głębi, już się nie boję. Błądziłem po ulicy marząc, by dotrzeć do gwiazd Szukałem swojej drogi, a znalazłem pióro.

Dałem ci wszystko Wziąłem pod swoje skrzydła Z otwartymi ramionami przygarnąłem A ty wyssałaś życie ze mnie. Nie jesteś wrogiem, tylko wspomnieniem Ukochanej osoby, która umarła. Byliśmy najlepszymi przyjaciółmi Myślałem, że tak będzie zawsze. Po twojej zdradzie wszyscy cierpią. Teraz możesz krzyczeć ile sił, z twarzą na podłodze. Nikomu nie jest bardziej przykro ode mnie. Cokolwiek stanęło na twej drodze Zawsze możesz liczyć na moją pomoc. Ja wziąłem ten upadek na siebie Nigdy nie odwracam się od tych, których kocham.

Odwieczne słońca spowiją moje ciało Zgrają moje ruchy z powietrzem Wolność mnie odnajdzie, nie odmówi mi dźwięku On mnie oczyści ze wszystkich mych grzechów. Drzewa zabierają mnie do lasu Obnażają z ubrań,pozostawiają nagim Miłość mnie niebawem pochwyci nie dając komfortu Czerwone chmury nadejdą cieknąc niczym łzy rozpaczy.

Odwieczne słońca zachodzą na wschód od gwiazdy. Lawiruję wśród mgławic, zgrana z Chaosem. Dotyka mnie tylko ciszy echo, puste dźwięki z Raju. Nie chcą oczyścić bólu palącego brudem. Drzewa wyciągają z dołu ramiona. Obnażają nagość, kocham się z zimna korą. Miłość mnie zniewoli i wyda wyrok niebawem. Twoja czerwona chmura popłynie moją krwią.

"Budzę się pod zupełnie nowym słońcem" dzięki tobie Autorze.

Romantyczko, piękna kontra. Obudziłem się rozebrany, na boku twojego łóżka Duchy mojej miłości przez twoją przechodzą głowę Słoneczne mleko spływa w dół mojego gardła Przepraszam, że to mówię, ale wiesz że muszę iść. Spoglądam na niebo,gdzie księżyce zawisają nisko Łóżko w pobojowisku,nasze ciała lśniące Łono wypełnione smutkiem, łono wypełnione wątpliwością Chciałbym znaleźć słońce, ale dookoła są chmury.

Obudziłam się po 4.Sen odszedł.Czytam.

Autorze pozdrawiam miło się czyta

Może wrzucicie coś dzisiaj? Autorze?Romantyczko?

Cały dzień na was czekałam.Szkoda.

Czasami zatapiam się w gwiazdach Odbitych w oceanie czasu. Ty jesteś wodą świeconą moich myśli. Oczyszczasz. Przerzucasz mosty i drewniane kładki Nad przepaściami mojej bylejakości. Czasami chcę banalinie wykrzyczeć "kocham". Usłyszeć frazes, który echem rozbije się o skały. Jak cień na moim wielkim łóżku. Samotny. Magiczny. Nietrwały.

Widziałem Cię na fotografii Nie możesz tego powstrzymać Rozśmieszyłaś mnie Uratowałaś mi dzień. Wszyscy mamy problemy Dlatego coś jest w mojej głowie Nie chcę Cię martwić Bo przecież chcesz tylko mieć dobry dzień. Niech pocieszeniem będzie to Że nigdy nie prowadziliśmy tej konwersacji Jest odrobinę za późno Tak,trochę za późno jest.