Jak powiedzieć rodzicom że idę z dziewczyną na randkę

Mam 21 lat i jak dotąd nigdy nie miałem dziewczyny lecz ostatnio poznałem kogoś i planujemy wyjście do kina, lecz nie wiem jak o tym powiedzieć rodzicom gdzie chcę i z kim iść późnym wieczorem. Wstydzę się trochę a szczególnie mamie która zaraz będzie widziała w tym nie wiadomo jakie podteksty :( A może coś innego powiedzieć? CO myślicie

Powiedz, że masz własne prezerwatywy, żeby się nie martwiła. A na serio, najlepiej jakbyś powiedział prawdę. Ale jeśli wybierasz kłamstwo, to polecam zadzwonić do któregoś ze swoich kumpli, których znają twoi rodzice i opowiedzieć mu co planujesz. Np:, że jak zadzwonią do niego Twoi rodzice to powie to i to ... Powiedzmy, że kupił jakiś mebel, szafę/ komodę i że nie może pozbyć się starej, bo nie da rady wynieść. Jak coś to potem powiesz, że obiecał piwo postawić za pomoc ^^ I od razu będzie wytłumaczenie, dlaczego Cię dłużej nie było.

Twój problem polega na tym, że nie odciąłeś pępowiny. Czy musisz mówić takie rzeczy rodzicom? A jeśli koniecznie chcesz powiedzieć, to powiedz normalnie: wychodzę dziś z koleżanką. Chyba nie ma w tym nic dziwnego. Masz prawo się spotykać z ludźmi i nie tłumaczyć rodzicom w tym wieku, nawet jeśli z nimi mieszkasz i Cię utrzymują. Z grzeczności powiedz ewentualnie, że wychodzisz i mniej więcej o której wracasz żeby się nie martwili, jeśli są z tych nadopiekuńczych i tyle.

Poprostu trochę się tego wstydzę a po drugie temat dziewczyn był u mnie w domu od zawsze tabu, mama jest osobą mocno wierzącą i że tak powiem staro obyczajową że zaraz wiązały z tym kontekst erotyczny

Moim zdaniem robisz trochę problem z niczego :) Jeżeli mieszkasz z rodzicami i chcesz koniecznie im o tym mówić to powiedz że wychodzisz dzisiaj z koleżanką i możesz trochę później wrócić, jaki sens wymyślać i szukać jakiegoś alibi u kumpli. Chyba w tym wieku ma się już prawo do własnego życia a że często matki są nadopiekuńcze w stosunku do swoich synów to już inna kwestia. Na sam koniec możesz powiedzieć coś w stylu: "Nie martw się o mnie" i w ten sposób trochę uspokoić :)

Z tego co piszesz ciężkie relacje są w Twoim domu i chyba jest to dom, który nie pozwala Ci dorastać i rozwijać się bez poczucia winy. Poczucie winy można wyczytać z Twojego pierwszego posta. Pamiętaj: nie robisz nic złego ani sobie, ani rodzicom, ani dziewczynie. Masz prawo być dorosłym człowiekiem, decydować o sobie, uczyć się na własnych błędach, spotykać się z ludźmi z jakimi chcesz. A to, że matka widzi podteksty świadczy o tym, że to ona ma myśli i fantazje, których nie akceptuje i przypisuje je innym, głównie Tobie. Tak kończy się nadmierna, ślepa religijność. Poczuciem winy i nerwicą.