Zazdrosny pies a posiadanie dziecka

Niedawno dowiedziałam się, że jestem w ciąży, bardzo się ucieszyłam, ponieważ dziecko będzie dopełnieniem naszego domu, jednak coraz częściej zamiast cieszyć się swoim szczęściem, martwię się co to będzie... powodem zmartwień jest nasza suczka Krejzi.... Imię w tym wypadku wierzcie mi, nie jest przypadkowe.... Krejzi została odnaleziona przez mojego męża, przywiązana w lesie, była małym 10 miesięcznym szczeniakiem... W chwili przygarnięcia szczeniaka, ja jeszcze z nim nie mieszkałam, szybko okazało się, że Krejzi jest o niego chorobliwie zazdrosna! w jej obecności nie mogłam go przytulić, pocałować ani zbliżyć się do niego... Raz musiałam mieć zszywaną nogę pod kolanem, bo tak mocno mnie ugryzła... Bardzo dużo czasu upłynęło zanim mnie przestała atakować... a pełne zaakceptowanie dokonało się po 4 latach od znalezienia! Dziś od znalezienia Krejzi minęło już 6 lat... i boję się, co to będzie... Suczka nadal potrafi "złapać" zębami dzieci, które nas odwiedzają, skacze na gości, zaczepia ludzi na ulicach (dosłownie tak robi - bo potrafi komuś ugryźć but albo wbić nos w nogę)... bardzo często okazuje swoją zazdrość (już teraz o nas oboje) wobec naszych rodziców... Po odkryciu problemu próbowaliśmy tresury, która jednak okazała się nieskuteczna (to pies myśliwski, podejrzewamy, że była tresowana i karcona... i z powodu nieposłuszeństwa wyrzucona w lesie), była na tresurze przerażona... piszczała, wyrywała się... po przyjściu do domu chowała pod łóżko... Jak poradzić sobie z takim przypadkiem? Jak ją nauczyć, że dziecko będzie członkiem rodziny i żeby nie zaatakowała nam dziecka... oddanie Krejzi nie wchodzi w grę! Ale co robić?!

Tylko konsultacja z behawiorystą i praca z psem coś da. Oddanie takiego psa to najgorsza możliwa decyzja ale na bank zaraz zaczną pisać, że masz psa wyrzucić bo dziecko ważniejsze. G***o prawda. Poszukaj dobrego szkoleniowca i wszystko będzie dobrze. Jeśli jesteś z Trójmiasta zapraszam do siebie, pomogę :)

Tak z trójmiasta! Proszę o jakiś kontakt!

slyszalas o behawiorystach? popros ktoregos z nich o pomoc... wiadomo troche to kosztuje, ale to jedyne wyjscie. Znajoma swojego mysliwskiego psa ze schroniska za pomoca behawiorysty zaprzyjaznila z kotem... ktorego pies wczesniej chcial upolowac :D warto sprobowac z krejzi pracowac, jesli sie nie uda to wtedy poszukacie jej domu bez dzieci ze swiadomoscia ze sprobowaliscie wszystkiego. wiadomo ze nikt wam nie kaze narazac zdrowia dziecka

proponuję szkolenie pozytywne. nie za pomocą kar, krzyku i szarpania tylko za pomocą nagród i pochwał. wtedy piesek nie będzie się bał szkolenia a będzie się cieszył z niego. znajdź filię "wesołej łapki", to szkoła z naprawdę wysoką renomą i zapytaj czy są w stanie ci pomóc.

WYNOCHA Z TYMI REKLAMAMI NA KAFE!!!!

Dziękuję za odpowiedzi! Mam nadzieję, że jest jeszcze dla nas nadzieja... Rozważałam już nawet przysposobienie jej do życia wyłącznie na dworze... ale nie jestem w stanie jej tego zrobić ;( wiem jak bardzo lubi spać w domu przy kaloryferze i nie wyobrażam sobie jej "wypędzić". Jutro dzwonię do behawiorysty! Jeszcze raz dziękuję za odpowiedzi!

wesola lapka akurat nie jest najlepszym wyborem z tego co ssyszalam

własnie poczytałam o nich na forum... ;/ o obrożach elektrycznych itp... odpadają... ale szukam innych...

Tutaj masz stronkę o psach http://www.mojpies.com/ Tam są porady a więc może warto poczytać coś na ten temat.