Czy sa tu jakies kobiety ktore oplakuja eksa kilka lat

gosc on dziś dno i śmietnisko ludzie dzisiaj nie mają honoru będąc w jednym związku, zaczynają kolejne... brak słów, ale takie uroki naszych czasów...

Wspominam mile chwile ale nie opłakuje. Mój najdłuższy związek trwał 5 lat.

juz 2 lata nie moge znalezc innego.

Umarł?

nie

Ja się w sumie spotykałam z innymi facetami, ale nic nie zaskakuje. Nie umiem się już zaangażować i sama nie wiem czemu. Zrobiłam się zimna i niedostępna. Jak facet się mną interesuje, to ja się wycofuję i zrywam kontakt, nawet jeśli ten facet mi się podoba. Cóż, ex zostawił blizny na całe życie.

sory ale nie planowałem tego. Stało się. Nie zdradziłem żony. Czuję coś do innej. Dziwne to jest ale czuję do obu. Mówisz dno dna? Tak w pewnym sensie masz rację. I nawet czasami się tak czuję. Nie będę Wam tłumaczył bo bym nie potrafił. Sam nie rozumiem. Jednak nie miałem pojęcia , że porzucona kobieta tak długo tęskni. c*****o

Mój najdłuższy tylko 1.5 roku i czasami nadal boli.

Na msze dały w podziękowaniu że odszedł.

n

Opowiadał mi cuda, jeszcze po tym jak mnie rzucił to wydzwaniał i płakał, że popełnił błąd ale nie może już tego cofnąć. Wtedy nie rozumiałam dlaczego, teraz wiem, że jego laska była już w ciąży. W każdym razie po dwóch latach oni są szczęśliwi a ja samotna i skopana przez życie. Nic mi się nie układa na żadnym polu. Jestem wrakiem i nie wiem czy się jeszcze podniosę. Chyba nie.

skopana przez życie. x jakie zycie? to twoj mozg cie kopie

Serio? A znasz moje życie? Ex to najmniejszy problem. Nawet nie problem. Jestem zwyczajnie zawistna. Brzydkie uczucie.

kobieto bez mozgu, zycie to jest wirtualny twor na ktory zwalasz swoje porazki, tak ci latwiej ale nie tedy droga

Ha ha ha ! Oświeć mnie zatem. Dajesz mędrcu z internetu

oswiec co do czego? ze zwyczajnie nie umiesz przyznac sie do swoich blednych decyzji, braku konsekwencji itd? spokojnie, nalezysz do wiekszosci, zreszta spojrz na swoj nick - to zycie taki wybralo?

Nie. To podsumowanie tego co czuję do ex. Nick musi być kontrowersyjny, inaczej nikt tego nie przeczyta. Z konsekwencją nie mam problemów, do swoich błędów przyznałam się przed sobą.

No I git, grunt zebys zrozumiala ze sama jestes swoim wrogiem a nie ex czy jego nowa dziunia

Większość kobiet nie chce tego zmieniać bo to jest taki fajny sposób na życie. Jestem nieszczęśliwa. x if, to dotyczy nie tylko kobiet, podobnym przykladem jest to, ze 60% ludzi w polsce nienawidzi swojej pracy ale absolutnie nie robi nic, zeby to zmienic

wole zs ale spoko, moze byc cholera :-)

Ależ oczywiście, że on nie jest moim wrogiem. Zobaczyłam temat i sobie o nim przypomniałam. Przypomniałam sobie ile mu pomogłam, co dla niego robiłam, jak dbałam i jak się na mnie wypiął na końcu i doskonale mu się wiedzie. I niech im się wiedzie. Moja złość dotyczy tego, że mi się nie wiedzie i nie wiem jak to zmienić. Tego że walczę, spalam się, daje z siebie więcej niż mogę i nie ma efektów.

doskonale mu się wiedzie. x tego nie wiesz tak naprawde, mnostwo ludzi ma takie kretynskie potrzeby by pokazac innym jak im jest cudownie, widac to na fb na przyklad, a czy to ma pokrycie w rzeczywistosci? czasem tak a czasem nie, olej to wez "niep*****l" i zyj swoim zyciem

będę pamiętać. x watpie :-)

mi się nie wiedzie i nie wiem jak to zmienić. x napisz w czym i wytlumacze ci jak wiele zalezy od ciebie, a ze to wymaga czesto ciezkiej pracy, no coz, za darmo to mozna w ryj najwyzej dostac

W czasie, kiedy sie znaliśmy mi wiodło się doskonale. Pomogłam mu zawodowo, dałam kilka rad dotyczących przyszłości. Z wszystkich skorzystał. Awansował, zaczął się kształcić, uczyć języka kraju w którym mieszka, uregulował swoją sytuację prawną. Więc chyba doskonale mu sie wiedzie. A na nową drogę życia zostały mu moje meble, sprzęty, pościel, naczynia... A moje życie? Byłam zmuszona wrócić tutaj. To nie była moja decyzja. Nie mogę znaleźć pracy. Dorabiam rzeczami grubo poniżej kwalifikacji, zostałam okradziona, musiałam wyprowadzić się z mojego mieszkania, bo mnie na nie nie stać. Lokatorzy, kolejni zresztą, ludzie na poziomie, z dobrą pracą, nie płacą. Eksmisja to jakaś masakra. Wpadam co chwilę w większe długi, chociaż wszystko co zarobię oddaję bankom. Zostałam pokrzywdzoną w sprawie karnej a przestępca raczej się wywinie i śmieje mi się w twarz przy każdej okazji. O największym koszmarze nie napiszę, bo po nim rok byłam na prochach i nie wiedziałam jak z rozpaczy wstać z łóżka.

W czasie, kiedy sie znaliśmy mi wiodło się doskonale. Pomogłam mu zawodowo, dałam kilka rad dotyczących przyszłości. x yhy, matka teresa - skoro potrafilas doradzic jemu to skup sie na sobie Z wszystkich skorzystał. Awansował, zaczął się kształcić, uczyć języka kraju w którym mieszka, uregulował swoją sytuację prawną. x a co z twoja edukacja? czyzbys skupiajac sie na nim (jak wiele kobiet) zapomniala o swoim rozwoju? Więc chyba doskonale mu sie wiedzie. A na nową drogę życia zostały mu moje meble, sprzęty, pościel, naczynia... x "chyba" - to idealne slowo, niech sie wiedzie, inwestowal, pracowal to ma a te twoje meble itd - ukradl? czy zostawilas - czyli decyzja, twoja A moje życie? Byłam zmuszona wrócić tutaj. To nie była moja decyzja. x wyjasnij, bylas deportowana?? Nie mogę znaleźć pracy. x a gdzie szukasz? ile cv wyslalas, jakie masz wyksztalcenie, jakie znasz jezyki? Dorabiam rzeczami grubo poniżej kwalifikacji, zostałam okradziona, x na to faktycznie ciezko miec wplyw, inna kwestia, ze po to sa ubezpieczenia musiałam wyprowadzić się z mojego mieszkania, bo mnie na nie nie stać. x to zrozumiale, skoro nie stac to sie wyprowadzasz Lokatorzy, kolejni zresztą, ludzie na poziomie, z dobrą pracą, nie płacą. x nie czaje tego, masz swoje mieszkanie ktore podnajmujesz komus i on nie placi? i sie na to godzisz? Eksmisja to jakaś masakra. Wpadam co chwilę w większe długi, chociaż wszystko co zarobię oddaję bankom. x no coz, to twoja decyzja by wejsc w spirale zadluzenia, Zostałam pokrzywdzoną w sprawie karnej a przestępca raczej się wywinie i śmieje mi się w twarz przy każdej okazji. x cos mi tu sie nie dodaje, ale spoko - opowiedz o tym jak zostalas skrzywdzona? wypadek komunikacyjny? O największym koszmarze nie napiszę, bo po nim rok byłam na prochach i nie wiedziałam jak z rozpaczy wstać z łóżka. x skoro nie napiszesz to trudno by sie do tego odniosl