Dać mu szansę czy nie...

To nie powinno polegać na tym, że komuś "dajemy szansę" (bo tak osoba chce, a my nie pałamy entuzjazmem), tylko że po prostu chcemy być z daną osobą.

Tak to ty musisz czuc czy cie pociaga

Kochani, nie czepiajcie się do tyłulu. Moze faktycznie źle to ujelam, ale chciałam streścić cala sytuacje w kilku slowach. :) Gdybym była jak to mnie nazywacie "pustakiem" to w ogóle bym nie zawracała sobie glowy ta sprawa. Tak jak napisałam, zawsze trafiałam na nieodpowiednie osoby, bo zawsze wybieralam tych bardzo atrakcyjnych, z charakterem potem było tylko gorzej. A teraz trafiłam na wspaniałego człowieka, możemy rozmawiać godzinami, szanuje mnie i nawet wydaje mi się, ze kocha, choć na razie tego nie wyznał, bardziej okazuje to czynami. Stąd moje pytanie do osób z doświadczeniem, które przeżyly podobna sytuacje. To super facet i nie chce go skrzywdzić, jeśli po jakimś czasie zakocham się w jakimś przystojniaku. Przepraszam, jeśli kogoś urazilam swoim wpisem...

jak nie pociąga to nie ma co w to brnąć

Nie rozumiem pytania. I tak w ostateczności wybierzesz pięknisia który Cie zostawi, aten mądry i niełady weźmie ślub, wybuduje dom i będzie po grób z jedna żoną

Milecka, Właśnie o tym mówię, czy charakter wystarczy do zbudowania trwałej relacji partnerskiej? Wydaje mi się, że problem tkwi we mnie, ze boje sie wejsc w jakikolwiek zwiazek i stad wybieram tych nieodpowiednich.... a może za dużo naogladalam się komedii romantycznych, gdzie bohaterowie spotykają się i od razu przezywaja wielka miłość... my nie mieliśmy takiego etapu "szalonej" miłości, jestesmy kumplami, znamy się jak stare małżeństwo i stad moje obawy czy to wszystko wystarczy do związku.