daleko, coraz dalej... SKARBIE... (2)

daleko, coraz dalej... SKARBIE... (2)

wiosna... nie, to nie jej wina... nie ma co na nią zwalać... że jest taka czy owaka... nawet najpiękniejsza niczego by nie zmieniła...

świeca... dopala się... trzeba będzie zorganizować wyprawę do sklepu...

Leonard cohen- In my secret life

jarzębina... rozwija się... dobrze że chociaż ona...

no... co z tym Leonardem... Dziubku...

noc... pogodna, dawno takiej nie było... nareszcie...

temat... nowy... rozsądne rozwiązanie... chociaż jedno...

to COŚ... widzisz że było coś... gdy zaczyna tego brakować... dostrzegasz wtedy... coś się zmieniło... tylko co to było?... a teraz tak trochę głupio... podejść i zapytać... co to miało być?...

2:07 widać... skutki pisania w daleko coraz dalej...

to COŚ... coś już na zawsze pozostanie... i przekonanie że wszystko można zniszczyć...

... albo ukryć... na dnie serca... jak kto woli...

a ja znowu spóźniony... pięć minut...

pamiętam każde Twoje słowo... każde spojrzenie... uśmiech...

kiedyś... analizowałem... próbowałem dopatrzyć się jakichś dwuznaczności, ukrytych treści... wyczytać coś między wierszami... dziś wiem że to była tylko moja chora wyobraźnia... ale dostrzec to co chcielibyśmy widzieć... trudno się temu oprzeć... nic to...

jak często spotykacie się ze swoimi kochankami?... co drugi dzień? raz w tygodniu, miesiącu... czy może od okazji do okazji...

nikt nie jest doskonały... no pewnie... ludzką rzeczą jest błądzić... a przecież ciągle słyszymy... bądź człowiekiem...

kiedyś... tak przyznaję kiedyś jeszcze niedawno myślałem że ten temat to będzie blisko, coraz bliżej... SKARBIE... nie będzie...

widzę Cię oczami mojej wyobraźni...

silna, stanowcza, zdecydowana... a jednak nie zawsze... nie musisz już zakładać tej maski... nie jest Ci w niej do twarzy... bądź sobą...

... i nie krzycz mi bzdur... że to dla mnie...

morze radości... wieża samotności... ocean szczęścia... uwielbiałem słuchać jak opowiadałaś... o tych wszystkich sprawach... małych smuteczkach... i dużych radościach... może jeszcze kiedyś się spotkamy... może będziemy umieli znowu z sobą rozmawiać... jak kiedyś...

yey...ladnie napisane... Eric Clapton- tears in heaven

A ja uwielbiałam Ci opowiadać o sobie. I słuchać o Tobie. O tym czego nie wiedziałam. Otwierałeś się przede mną. Powoli. I nagle ...koniec. I nagle ...oddalenie. I zimno... Między nami zima..... ....chociaż wiosna za oknem....

no... co z tym Eryckiem ... Dziubku...

nagle?... nie... raczej nie...

Może inaczej to odczuwam... ...najpierw bliskość,budowana zażyłość... ....małe zwierzenia i otwieranie się... i nagle unikanie... omijanie jesteśmy obok siebie i zawsze już tak będzie To najrozsądniejsze rozwiązanie tego "problemu"

Eric Clapton- tears in heaven - znam piękna piosenka... skomponowana po tragicznej śmierci synka Eric'a dla tego małego...

zabrakło uczciwości z twojej strony ut

może rozumiem twojego skarba nie zdobyłeś jej zaufania bo nie byłeś z nią szczery