czy u was tez tak jest? chroniczny brak czasu na wszystko?

Wraz z nadejściem wiosny i lata niby dzień jest dłuższy, dłużej jest widno ale mi się czas wtedy niesamowicie kurczy. Nie wyrabiam na zakrętach... więcej się spędza czasu na podwórku z dzieckiem bo wiadomo fajna pogoda wiec dziecko chce wyjsc. Koncze prace o 15:30, o 16 jestem w domu z dzieckiem, zanim obiad (i tak odgrzewam cos co przygotowuje dzień wcześniej wiec tylko dogotowuje ziemniaki, ryz, kasze czy makaron), zjemy, ogarne po obiedzie i jest prawie 17. Wyjdziemy na 2 godziny do 19 wiec w zasadzie corka bawi sie z rowiesniakami na placu a dla mie to czas w zasadzie stracony bo przesiedzę na ławce, nie zostawię jej jeszcze samej (ma 5 lat) pod blokiem mimo ze mamy teren ogrodzony i osiedle zamknięte. Zazwyczaj biore wtedy kaiazke i czytam albo gadam z innymi mami. Maz wraca ok 18 to zje i na trochę mnie zmieni na podwórko zebym przygotowała kolacje, ogarnęła coś w domu, typu pranie zaladowc, wywiesić, odkurzyć, kurze itp. I zaraz 20 kolacja córki, kąpiel - kapie ja mąż a ja w tym czasie ćwiczę w domu ok 45 minut - bo uważam ze dla samego zdrowia warto przy pracy siedzącej. 2 razy w tyg. corka ma basen popołudniu to wtedy to juz w gole jest gonitwa... masakra gdzie ten czas popołudniu ucieka? przeraza mnie to, zima jest jakos spokojniej, więcej czasu na wszystko a teraz ledwo wyrabiam.... jak jest u was? pytam mamy pracujace bo te co sa w domu z dzieckiem troche inaczej to wygląda.

u mnie wyglada to podobnie, ale mi to nie przeszkadza nie mam zamiaru czasu poświeconego z dzieckiem przeznaczam np na sprzatanie to dopiero strata czasu

siedzisz sobie na placu zabaw i czytasz masz 2 h czasu dla siebie a potem jeszcze sobie 45 min ćwiczysz bo mąż dziecko kąpie, więc o co ci chodzi , nie masz powodów do narzekań, masz bardzo dobrze

mam 6 latkę i też ciągle brakuje mi czasu :-) to normalne jak ma się małe dzieci