Mam dosyc..

Nie mam ochoty już żyć. Od miesiąca próbuję zerwać ze swoim obecnym chłopakiem, z którym jestem 4 lata. Jest mi go tak szkoda, bo wiem, że on mnie bardzo kocha, ale mamy burzliwą przeszlosc. Uderzył mnie kiedys przy znajomych będąc pijanym. Nie mogę o tym zapomnieć, czulam się upokorzona. Krzyki, wyswiska. On zapewnia, ze mnie kocha, ale jego zachowanie mnie drazni. Zmienil się, ale ja nie mogę zapomnieć. To jaki ma styl bycia- drazni mnie. Jestem zalamana, miewam bole nerwowe, od jakiegos czasu nie robię nic poza sluchaniem jego zapewnien i biciem w worek. Nie mogę się skupić na szkole. Wali mi po oknach, bombarduje telefon, a ja chcę tylko spokoju:( Wsrod ludzi jestem normalna, ale wracam do domu i po prostu mam ochotę się rozpłakać. Moja przyjaciolka też ma to gdzies, bo ma swoje problemy i tez mialam z nią nie fajne akcje. Oni tez się sklocili do tego stopnia, że muszę ich rozdzielac czasowo co sprawia mi przykrosc, nie chcę tak zyc. Moi znajomi na dystans traktują mojego faceta, bo potrafi ublizac innym, jest okropny. Jestem z nim, ale boję się być sama. Chcialabym tak mocno kogoś pokochac, ale jego nie potrafię zaakceptować choc się staram. Nie mam się komu wygadać, bo moja przyjaciolka nie znajduje dla mnie czasu, bo tez ma swojego chlopaka z ktorym woli spedzac czas i problemy. Staram się jej nie obarczac, ale bardzo jej potrzebuję, jednak nie mogę jej zmusić do tego by mnie sluchala. Musiałam to wylać tutaj, bo czuję się strasznie. Nigdy nie bede szczesliwa, bo on powiedzial, że nie pozwoli mi z kims innym byc, a mi jest go bardzo szkoda, że chce go zostawić. Czuję się podle, samotna, brakuje mi kogoś komu mogę się wygadac.

Ja mam 23 lata a on jest ode mnie 5 lat starszy, ale rozumu to on nie ma. Ja mam szkole prace i sama o siebie dbam, a on mieszka z rodzicami i jedyne co ma do roboty to praca, ktora trwa gora 5 godzin i mu woda sodowa uderza do glowy, gdy ja nie mam czasu

Wybrałaś lenia i psychopate

Od miesiąca jest inny, zmienił się stara się, ale ja boję się w to wierzyć, chciałabym nie moc o tym myslec, zeby go nie bylo. We mnie sie coś spalilo już chyba