Uwiodę zdeklarowaną feministkę!

Umówmy się zatem, nie mój drogi, że wzniosę się na wyżyny swych umiejętności aktorskich i z powodzeniem będę udawać, że doskonale rozumiem, co do mnie piszesz a Ty z kolei przymkniesz swe sędziwe oko na moją kokieterię. I wszyscy będą zadowoleni. Oprócz feministek, rzecz jasna. Więc jak będzie? Stoi? Umowa stoi?

Nie, Chelenko, nie zgadzam się. Z tej racji, że moje oko wcale nie jest sędziwe a jedynie kaprawe.

Więc w zasadzie mogę przestać kokietować, skoro tak ładnie prosisz...

Kiedy, Chelenko, ja Ciebie nie proszę o zaprzestanie kokietowania ale jedynie daję niedwuznacznie do zrozumienia, że szybciej Ci się uda skokietować np. latarnię morską, niż moją skromną osobistość.

Znów, zupełnie niepotrzebnie, przeceniasz moją dojrzałość. Ja wciąż jestem małą dziewczynką i Twoje sędziwe, pardą - kaprawe "nie" włącza mi guziczek z etykietką "ale ja chcę!". I, o czym jestem głęboko przekonana, gdyby nie to Twoje kiepskiej urody oko, mogłabym się nawet niebezpiecznie zarumienić.

Może, Chelenko, coś napisała, to i ładne, ale dla mnie średnio zrozumiałe. Mnie wszystko trzeba tłumaczyć, jak czteroletniemu dziecku, które słucha z otwartą buzią i zdziwieniem w oczach.

Czy teraz to Ty kokietujesz? To jakiś konkurs?

Ja jestem mężczyzną. A mężczyzna nigdy nie kokietuje kobiety. Mężczyzna kobietę uwodzi. Od kokietowania są kobiety.

Więc jesteś mężczyzną. I potrafisz uwodzić. Jak?

No powiedzmy, że jestem mężczyzną. Ale, niestety, nieprawdziwym mężczyzną. Ja jestem raczej "męszczyzną" szytą na potrzeby i wymagania kobiet pierwszej ćwierci XXI wieku. Teraz mężczyzn już nie ma. Wyginęli. Dotrwali do lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku z wielkim trudem. Może jakieś endemity zachowały się po puszczach i jaskiniach nieco dłużej, ale mężczyzna jako zjawisko społeczno-socjologiczne zdechł, jak nie przymierzając - prehistoryczny dinozaur. Tyle smutne, co uparte.

Czy ja jako mężczyzna feminista tez według twego rozumienia jestem w duszy mała kobietką spragnioną męskiej pały? Większego kretyna w życiu nie spotkałem. (Lekko poszerzony zasób leksykalny nie jest domena inteligencji, wszedzie kretyni)

No więc jak to robisz?

Ale co niby takiego ja mam robić?

eh, 10 lat temu to mogłam być ja ^^

Czyli że co. Hhania, ktoś mnie ubiegł dziesięć lat temu i skutecznie Cię uwiódł, czy może przed dziesięciu laty owiało Cię świeżym wiatrem i postanowiłaś przestać być wojowniczą pfeministką?

Nie, że masz robić. No bo niby kogo uwodzić, jak widać, że nie ma kogo. Opowiedz, jak to robisz. Ja się do tego zabierasz? Jak rozpalasz a później pozwalasz stygnąć i umierać?

Tyle że, skoro nie ma tutaj do uwodzenia żadnej porządnej feministki, to po co mam po próżnicy strzępić jęzora? Poza tym mężczyzna jest od uwodzenia a nie od gadania o uwodzeniu.

Strzępisz już tyle lat, co za różnica? Tak słyszałam.

Że niby ile lat, Chelenko, słyszałaś, co?

Zaczynam się czuć jak uczennica przyłapana na paleniu. Wyciągnąć rączkę do skarania liniałem, proszę Pana?

A Chelenka odczuwa takie potrzeby? Jeśli tak, to z zadumą z pewną troską wypada mi zasępić czoło. No, no...

Takie jak palenie?

Trudno mi powiedzieć, czy takie jak palenie. W życiu nie miałem w ustach papierosa.

Haha jaki szlachetny czyn :D Daruj sobie to i znajdz normalna, konserwatywna kobiete, przy niej poczujesz sie jak mezczyzna i dodasz sobie animuszu. Chyba, ze masz za duze poczucie wartosci i wybujale ego to feminizm jest dobra kuracja upokarzajaco-poskramniajaca.

Sameś napisał "takie", toteż naiwnie sądziłam, że wiesz co piszesz.

Chelenko, rzeczywiście naiwnie sądziłaś. Co można położyć na karb Twojej babskiej niefrasobliwości.

Nieszczególnie mi to przeszkadza.

No wiem, Chelenko. Nie byłabyś przecież kobietą, gdyby uwierało...

Kiedy ja nie o tym. Raczej o Twym mentorskim tonie i pobłażliwym uśmiechu nad moja kobiecą marnością.

A tam, Chelenko. Ja jestem jedna wielka, chodząca wyrozumiałość i wielkoduszność. Po co ta ironia?