Najbardziej niedoceniane zawody waszym zdaniem

Jak w każdym zawodzie sa tacy i inni ludzie. Na moich studiach z 30 osób moze 5 nadawało się do pracy z dziecmi. Jestem nauczycielem plastyki. Uwielbiam pracę z dziećmi. Nie spotkał mnie brak szacunku ze strony uczniów nigdy, ale za to ze strony rodziców bywało umniejszanie szacunku do mojego przedmiotu i osoby. Jestem nauczycielem z powołania i staram się podejść indywidualnie do moich uczniów. Liczy się dla mnie przygotowanie do zajęć i chęć uczestnictwa a nie wynik. Uwielbiam pracę z dzieciakami i nie robię tego bo nic innego mi nie wyszło. Mogłam robić w grafice reklamie, a nic mnie tak nie kręci jak przekazywanie wirusa artyzmu innym. Nie mierzcie wszystkich jedną miarą. Tak jak ja staram się nie patrzeć krzywo na kogoś kto ma na imię Nikola :)

każdy kto chodził do szkoły wie jak jest x Tak, wiemy. I ja np. wiem, że jest też druga strona medalu, bo jako uczennica miałam okazję podziwiać kolegów i koleżanki odpisujące zadania domowe na kolanie a potem zdziwienie, że mają problem z praktycznie każdym przedmiotem, geografia dla nich nie do pojęcia, matematyka to najgorszy koszmar a fizyka to już w ogóle czarna magia i tajemna wiedza zarezerwowana dla wybrańców. Mam też w rodzinie nauczyciela. Uważa on, że wiele problemów uczniów dałoby się uniknąć, gdyby rodzice pracowali z dziećmi od poczatku, od pierwszego dnia edukacji wyrabiali w nich systematyczność. Nie jest tajemnicą, że taki licealista często nie może ruszyć z zadaniem matematycznym bo... po prostu nie potrafi działań na ułamkach. Teraz można powiedzieć, że to rola nauczyciela wpoić podstawy każdego przedmiotu w klasach 1-3, ale co może nauczyciel, który ma 30 osób w klasie, materiał do zrealizowania i niewiele czasu? I potem opowiada o uczniu, który w piątek świetnie rozumie działania na ułamkach albo dzielenie pisemne, a w poniedziałek nic nie pamięta i trzeba tłumaczyć mu od nowa bo nie odrobił zadań, nie utrwalił wiedzy i wyparowała. Albo inny uczeń, który nie radzi sobie z zadaniami tekstowymi bo rodzic woli odrobić szybko za niego, zamiast posiedzieć z dzieckiem, pokazać, na jakie szczegóły ma zwracać uwagę itp. Jak dziecko nie jest nauczone by zwracać uwagę na szczegóły, by zastanowić się i przeczytać zadanie kilka razy ze zrozumieniem, to potem rośnie na gagatka, który myli Szwecję ze Szwajcarią, przeczytał jakieś Dziady ale czy to były Mickiewicza czy Sienkiewicza, jedno licho, zapytany o wzór na prędkość robi oczy jak pięć złotych bo nie jest w stanie przeprowadzić prostych dedukcji typu - wiem, że w samochodzie prędkość mierzy się w km/h, więc wzór na prędkość to w takim razie droga/czas. Uczy się pięć godzin i nic nie wchodzi bo nie rozumie w zasadzie co czyta i nie jest w stanie uporządkować tego w głowie. Tak moi drodzy, przykre ale prawdziwe, że u wielu uczniów dałoby się unikność wielu trudności w edukacji gdyby nie zaniedbania rodziców.

każdy kto chodził do szkoły wie jak jest x Tak, wiemy. I ja np. wiem, że jest też druga strona medalu, bo jako uczennica miałam okazję podziwiać kolegów i koleżanki odpisujące zadania domowe na kolanie a potem zdziwienie, że mają problem z praktycznie każdym przedmiotem, geografia dla nich nie do pojęcia, matematyka to najgorszy koszmar a fizyka to już w ogóle czarna magia i tajemna wiedza zarezerwowana dla wybrańców. Mam też w rodzinie nauczyciela. Uważa on, że wiele problemów uczniów dałoby się uniknąć, gdyby rodzice pracowali z dziećmi od poczatku, od pierwszego dnia edukacji wyrabiali w nich systematyczność. Nie jest tajemnicą, że taki licealista często nie może ruszyć z zadaniem matematycznym bo... po prostu nie potrafi działań na ułamkach. Teraz można powiedzieć, że to rola nauczyciela wpoić podstawy każdego przedmiotu w klasach 1-3, ale co może nauczyciel, który ma 30 osób w klasie, materiał do zrealizowania i niewiele czasu? I potem opowiada o uczniu, który w piątek świetnie rozumie działania na ułamkach albo dzielenie pisemne, a w poniedziałek nic nie pamięta i trzeba tłumaczyć mu od nowa bo nie odrobił zadań, nie utrwalił wiedzy i wyparowała. Albo inny uczeń, który nie radzi sobie z zadaniami tekstowymi bo rodzic woli odrobić szybko za niego, zamiast posiedzieć z dzieckiem, pokazać, na jakie szczegóły ma zwracać uwagę itp. Jak dziecko nie jest nauczone by zwracać uwagę na szczegóły, by zastanowić się i przeczytać zadanie kilka razy ze zrozumieniem, to potem rośnie na gagatka, który myli Szwecję ze Szwajcarią, przeczytał jakieś Dziady ale czy to były Mickiewicza czy Sienkiewicza, jedno licho, zapytany o wzór na prędkość robi oczy jak pięć złotych bo nie jest w stanie przeprowadzić prostych dedukcji typu - wiem, że w samochodzie prędkość mierzy się w km/h, więc wzór na prędkość to w takim razie droga/czas. Uczy się pięć godzin i nic nie wchodzi bo nie rozumie w zasadzie co czyta i nie jest w stanie uporządkować tego w głowie. Tak moi drodzy, przykre ale prawdziwe, że u wielu uczniów dałoby się unikność wielu trudności w edukacji gdyby nie zaniedbania rodziców.

Poza tym miałam taką nauczycielkę j. polskiego, która zdawała sobie sprawę, że dla uczniów lektury to nuda, więc próbowała zachęcić nas do czytania innymi sposobami: przygotowała listę kilkunastu ciekawych pozycji, głównie literaturę nowożytną różnego gatunku i zachęcała, aby każdy wybrał jedną, przeczytał a później je omówimy, każdy będzie mógł przygotować krótką wypowiedź zachęcającą innych do przeczytania tej lektury itp. Zgadnijcie, ile osób się zaangażowało :o Spróbowała więc inaczej - zamiast listy wybranych pozycji, chciała aby każdy przygotował krótką prezentację o swojej ulubionej książce/serii książek. Nie miało dla niej znaczenia, czy będzie to Harry Potter i Paulo Coehlo, czy coś bardziej ambitnego. Większość osób olała temat. Kompletny mur. Nie musiała tego robić, bo poświęcając 2-3 lekcje na takie akcje robiła zaległości w materiale, które potem miała obowiązek nadgonić, a ostatecznie okazywało się, że marnowała tylko czas, bo przygotowały się ze 3 osoby. Myślę, że po wielu latach prób, różnych metod na różnych uczniach z różnych klas nauczyciele też czasem mają dość przebijania tego muru głową, aby dotrzeć do tych niezainteresowanych przedmiotem.

gość wyżej świetnie napisane

14:33 W księgowości jest mało pracy i czas na kawkę??? Wolne żarty, widać jakie masz ograniczone pojęcie o tym. Pracuję jako księgowa i siedzę codziennie w nadgodzinach przynajmniej do 18, do tego stres, trzeba być cały czas skupionym, żeby nie popełnić błędu bo ktoś za to może sporo zapłacić. W weekendy zamiast się relaksować to siedzę na różnych kursach, szkoleniach, dużo muszę sama czytać bo przepisy podatkowe się ciągle zmieniają i trzeba być na bieżąco. Dlatego jak ktoś mi mówi " aaaa ty w tej księgowości to masz lajcik, pijesz kawkę" to mam ochotę zabić. Bo tak mówią ci co pojęcia o tym zawodzie nie mają

Heh. I wygląda na to, że każdy zawód jest niedoceniany, a rozmowa znowu zeszła na licytację kto ma gorzej. Kurcze, wśród polskich kobiet posiadanie przesranego zawodu, życia itd to prestiż.

Napewno urzędnicy nie mają źle. Byłam na 3 miesięcznym stażu w urzędzie gminy. Trafiłam pechowo na okres posuchy (pomiędzy jakimiś okresami rozliczeniowymi) i przez 3 miesiące siedziałam na Internecie, piłam kawkę, robiłam porządki w segregatorach. Zero obowiązków.

Ktoś tu wyżej napisał prawdę o uczniach: są tępi bo nie pracuje się z nimi w domu od dziecka. Naprawdę niewiele jest przypadków dzieci na tyle zdolnych by sama lekcja w szkole sprawiła ze wszystko będą wiedzieć i pamiętać. Wiedzę trzeba utrwalać . Ale co taki ojciec czy matka beztalencia może o tym wiedzieć. Lepiej jest jechać na grono pedagogiczne które naprawdę nie jest w stanie zdziałać cudów tym bardziej jak uczniowie lekcje rozwalaja. I nie mówcie ze kwestia podejścia. Są uczniowie którzy żadnego nauczyciela ani naert dyrektorów się nie boją. W domu mamusia mopsiara mówi mu źle o nauczycielach i nabija mu tym głowę to jak takie dziecko ma mieć szacunek

09:24 staż ten pewnie był w okresie wakacyjnym niemoto wiec wtedy wszędzie są luzy. Choć urząd urzędowi nierówny. W jednym dziale jest lżej a w drugim ciągle nawał pracy. Ale ty i tak tego nie zrozumiesz

Czyli, że jak chłopak w mojej klasie w 2 liceum na pytanie o wzór na pole kwadratu nie umiał odpowiedzieć to była to wina nauczyciela? Haha :D padlam. Normalnie leżę i kwicze :D już mi żal nauczycieli jak wasze dzieci do szkoły pójdą. Nauczyciele nie mają czasu rozczulac się nad jednym polglowkiem bo się nie wyrobia z materiałem. Niestety. Jak ktoś poprawia kartkowke 5 razy to dla mnie tuman do potęgi nieskończonej :o w ogóle nie spotkałam się z poprawianiem kartkowki więcej niż raz max dwa razy. No ile można dawać szans? Co ten nauczyciel ma niby zrobić? Zostać po pracy i nauczać charytatywnie gnojka, który tego nie chce? A gdzie są rodzice? Jakby mi dzieciak przyniósł 5 pal z jednej kartkowki to bym go tak w obroty wzięła ze byłby piątkowym uczniem. Z resztą sztuka jest niedopuscic do takiej sytuacji u własnego dziecka. To w interesie rodzica jest rozwój dziecka i osiągnięcia a nie nauczycielki. Na głowy żeście poupadaly. Dzieci robią matki karietowiczki a potem cała robotę ma ktoś odwalac za was... :o począwszy od babć nian skończywszy na nauczycielach w szkole średniej. Dziecko to jest ciągła praca - nasza rodziców! Nikogo innego. Jak Ci zależy na dziecku to siedzisz z nim przy książkach a jak nie zależy to idziesz i robisz nauczycielce dzika awanturę wymuszajac przepuszczenie do następnej klasy.

Dokładnie, to w gestii rodziców leży rozwój dziecka i od pierwszej klasy trzeba dziecku poświęcać czas na naukę z nim. Chyba, że jest wybitnym osobnikiem i wystarczą mu lekcje a zadania sam odrabia, ale to są wyjątki.

9:24 staż nie był latem. Był wiosną, już nie pamiętam jakie miesiące dokładnie ale chodziłam tam na studiach w trakcie semestru. Byłam w różnych wydziałach. W żadnym się nie przemęczali. Miałam wrażenie, że ich tam jest dużo za dużo w porównaniu do ilości pracy. Puste etaty i tyle. Jedynie babki w księgowości miały pracę na bieżąco, ale to akyrat wynika ze specyfiki księgowości.

gość od wywożenia gruzu to jest dopiero przerąbana praca, nie dość, że ciężko, to brudno i z cyganami trzeba się użerać http://panpifpaf.pl/wywoz-gruzu-i-moj-dom-jednorodzinny/ zerknijcie w link, a sami się przekonacie