Nie nauczylam sie w pore zycia

Nie umiem sie zakochwiac, nie umiem uprawiac seksu, nie umiem byc w zwiazku, ludziom przychodzi to z taka latwoasci, jako cos naturalnego. Ja mysle o tych elementach zycia jak o zrodle problemow. Moze psycholog by pomogl, chociaz watpie. Nie jestem DDA, tylko jakas taka zdystansowana, nieprzystosowana. 29 lat, za pozno. Moze gdybym od liceum miala powodzenie, to nauczylabym sie tego wszystkiego.

Gdyby związki były taką łatwością, to nie byłoby tylu rozwodów i rozstań, a seksu trzeba się uczyć całe życie.

Ale ja juz tyle lat zmarnowalam bez nauki. Poza tym nie wiem jak u was, ale w moim otoczeniu wcale nie ma rozstan i rozwodow. Mam wrazenie, ze to tylko w serialach takei rzeczy.

Na naukę nigdy nie jest za późno, trzeba tylko wziąć się w garść i zacząć coś robić.

Mezczyzni nie daja szans takim nieogarnietym kobietom juz nie pierwszej mlodosci. Pomysleliby, ze jestem jakas dziwna (no bo jestem). No i tego powodzenia tez nie mam. Nie jestem dzikusem, ale trudno mi jakos zaangazowac sie od poczatku w zwiazek na serio, zachwycic sie kims od razu. A oni to odbieraja, ze jestem wybredna, krolewna, ze nie wiem czego chce. A gdzie do seksu. Popatrzcie na mlodziez: Tinder, przesun w lewo w prawo, spotkaj sie , po jednym spotkaniu zwiazek.

Tylko co z tych związków wychodzi? Nie szukaj partnera, tylko zacznij od zwykłej znajomości, kumplowania się a może z czasem coś z tego wyjdzie. Nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie próbował tworzyć związku z kimś kogo w ogóle nie zna.