Dlaczego ludzi tak wszystko obrzydza o co tu chodzi

Ostatnio co nie wejdę na kafeterie to czytam, że to obrzydliwe, tamto obrzydliwe :/. Znajomi może rzadziej o tym mówią, ale też wiem, ze mnóstwo rzeczy ich obrzydza. A może to ja jestem nienormalna? Zostałam wychowana w duchu harcerskim, jeździłam na różne obozy, gdzie warunki były naprawdę nielekkie, uczestniczyłam w wolontariatach w szkole (głównie dla punktów :P) w mojej rodzinie miałam do czynienia w ciężko chorymi starszymi, dziećmi... mogę powiedzieć, że nic co ludzkie mnie nie obrzydza. Tzn. wiadomo, że wydzieliny, pot to nie jest przyjemność, ale podchodze do tego normalnie, racjonalnie. Obrzydzają mnie bardziej różne kwestie dotyczące moralności. Ludzie, opanujcie się trochę, bo strasznie ciężko się żyje wam i innym z takimi ksieżniczkami :/. Zaczynam się dziwić skąd jeszcze chętni na takie zawody jak: pielęgniarka, ratownik, lekarz, patomorfolog, sprzątaczka... nie wyobrażam sobie, żeby takie osoby "rzygały" na widok potu, kupy i innych rzeczy.

To, że ludzi obrzydzają wydzieliny to normalne. Ale na kafe ludzi obrzydzają zupełnie normalne rzeczy. Nie skorzystają u znajomych z ubikacji, bo to obrzydliwe. Nie wypija herbaty, bo to obrzydliwe. Karmienie piersią jest obrzydliwe. Grubasy są obrzydliwe.

Też się nad tym zastanawiałam. Mnie w zasadzie nic nie obrzydza, na pewno nic, co daje tylko bodźce wizualne, jeśli już, to musi to być bardzo intensywny, nieprzyjemny zapach.

Jasne, wydzieliny obrzydzają, ale mimo wszystko trzeba z nimi jakoś "żyć" a nie robić z siebie niemotę i mieć traumę z tego powodu, albo obrzydza widok ciała ludzkiego, albo tutaj jeszcze wymienione rzeczy. Mam wrażenie, ze tacy ludzie nie nadają się do życia bo wkoło coś im nie pasuje, mają jakieś wygórwane uczucia estetyczne czy co.